მ მოგესალმებით, მე გახლავართ ვასილ მჟავანაძის შილი, ნინა მჟავანაძე და პირობას გაძლევთ ყველანაირი ცვლილება არის დოკუმენტურად დადასტურებული, შემიძლია წარმოგიდგინოთ საჭიროების შემთხვევაში
<ref group="გენერალ ლეიტენანტი ვასილ პავლეს ძე მჟავანაძის პირადი საქმე N 1678">'''ვასილ პავლეს ძე მჟავანაძე''' (დ. [[20 სექტემბერი]] [ძვ. სტ. 7 სექტემბერი], [[1902]], [[ქუთაისი]] — გ. [[31 აგვისტო]], [[1988]], [[მოსკოვი]]) — [[ქართველები|ქართველი]] საბჭოთა პარტიული მოღვაწე, გენერალ-ლეიტენანტი ([[1944]]), [[სოციალისტური შრომის გმირი]] ([[1962]]). სკკპ წევრი [[1927|1927 წლიდან]]. [[1914]]-[[1924]] წლებში მუშაობდა მუშად [[ხონი|ხონში]]. [[1924|1924 წლიდან]] იყო საბჭოთა არმიაში. [[1937|1937 წელს]] დაამთავრა ლენინგრადის სამხედრო-პოლიტიკური აკადემია. 1939-1940 ფინელებთან ომის დროს ვასილ მჟავანაძე არმიის შტაბის კომისარი იყო. [[დიდი სამამულო ომი|დიდი სამამულო ომის]] ([[1941]]-[[1945]]) წლებში იყო შენაერთების კომისარი, დივიზიის კომისარი, კორპუსის კომისარი,21ე და მეორე დამრტყმელი არმიების სამხედრო საბჭოს წევრი.1941-1943 წლებში ბლოკადის სრულ მოხსნამდე იყო ლენინგრადის ფრონტზე. [[1945]] წელს ომი პრაღაში დაასრულა, გენერალ ლეიტენენტის წოდებით.1945-[[1953|1946]] წლებში ვ. მჟავანაძე ქალაქ [[ხარკოვი|ხარკოვის]],სამხედრო ოლქის სამხედრო საბჭოს წევრი გახლდათ. 1946-1947 წლებში [[კიევი|კიევის]]<nowiki/>სამხედრო ოლქის, სამხედრო საბჭოს წევრი.1947-1950 კიევის, სამხედრო ოლქის, სარდლის მოადგილე პოლიტ ნაწილში და უმაღლესი საბჭოს დეპუტატი. 1950-1953 კარპატისპირეთის სამხედრო ოლქის სამხედრო საბჭოს წევრი. [[1953]]-[[1972]] წლებში საქართველო ცენტრალური კომიტეტის პირველი მდივანი.
ვასილ მჟავანაძე პარტიის XX, XXII-XXIV ყრილობებზე აირჩიეს სკკპ ცკ-ის წევრად. [[1957]]-[[1966]] წლებში სკკპ ცკ-ის პრეზიდიუმის წევრობის კანდიდატი. [[1966]]-[[1972]] წლებში სკკპ ცკ-ის პოლიტბიუროს წევრობის კანდიდატი. საბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკის კავშირის VI-VIII მოწვევების უმაღლესი საბჭოს დეპუტატი.
ვასილ მჟავანაძემ ქალაქ [[თბილისი|თბილისში]] [[1956]] წლის [[მაისი|მაის]]-[[სექტემბერი|სექტემბერში]] მომხდარი არეულობის დროს სამხედრო ძალების გამოყენებასთან დაკავშირებით ნიკიტა ხრუშჩოვს მიმართა. იგი აქტიურად უჭერდა მხარს [[ლეონიდ ბრეჟნევი|ლეონიდ ბრეჟნევს]], ხოლო რესპუბლიკას 19 წლის მანძილზე ხელმძღვანელობდა.
[[1972]] წლის [[სექტემბერი|სექტემბრიდან]] გავიდა პენსიაზე. თანამდებობიდან გაათავისუფლეს სახელმწიფო კორუფციისა და ეგრეთ წოდებული „ცეხავიკებისათვის“ ხელის შეწყობის მომიზეზებით. სიცოცხლის ბოლო წლები გაატარა [[მოსკოვის ოლქი|მოსკოვის ოლქის]] სოფელ ჟუკოვკაში. დაკრძალულია ქალაქ [[თბილისი|თბილისში]]. დაჯილდოებულია 3 [[ლენინის ორდენი|ლენინის ორდენით]], 3 [[წითელი დროშის ორდენი|წითელი დროშის ორდენით]], სუვოროვის 1 ხარისხისა და კუტუზოვის 1 და 2 ხარისხის ორდენებით, აგრეთვე მედლებით.</ref>{{ინფოდაფა ლიდერი
