სათაფლიის კარსტული მღვიმეები: განსხვავება გადახედვებს შორის

საკუთრივ სათაფლიის მღვიმე ერთ-ერთია იმ 5 გამოქვაბულიდან[[გამოქვაბული]]დან რომელიც გამოყენებულია ტურისტული მიზნით. საკუთრივ სათაფლიის მღვიმე მდებარებს სამგურალის სერზე, [[ზღვის დონე|ზღვის დონიდან]] 360 [[მეტრი|მეტრზე]]. იგი გამომუშავებულია ქვედაცარცულ შრეებრივ კირქვებში. მღვიმის შესასვლელი ძაბრისებრი ღრმულის ფსკერზე მდებარეობს. წინა ნაწილში გვხვდება [[ეროზია (გეოლოგია)|ეროზიული]] საფეხურები.[1]<ref name="tint" /> შესასვლელიდან დაახლოებით 100 მეტრში არის ულამაზესი „გუმბათოვანი დარბაზი“, ხოლო 150 მეტრში „ნაღვენთების სასაფლაო“. მღვიმეს აქვს განშტოებებიც.
სათაფლიის მღვიმის ჯამური სიგრძეა დაახლოებით 900 [[მეტრი]]. სიმაღლე – 10 მეტრს აღემატება, ხოლო სიგანე უდრის 14-15 მეტრს.[1]<ref name="tint" />

ჩასასვლელშივე ყურადღებას იპყრობს წყლის ჩხრიალი, რომელიც იქვე ხელმარცხნივ ბნელი ყელიდან მოისმის. ეს ის ბუნებრივი ხვრელია საიდანაც [[პეტრე ჭაბუკიანი]] პირველად შემოვიდა ამ მღვიმეში[[მღვიმე]]ში. მღვიმეში სტალაქტიტების[[სტალაქტიტი|სტალაქტიტები]]ს და სტალაგმიტების[[სტალაგმიტი|სტალაგმიტები]]ს ტყეა
[[ტყე]]ა. დარბაზის ცენტრში აღმართულია დიდი ზომის სოკოსებრი [[სტალაგმიტი]] და მოქმედი [[სტალაქტიტი]], საიდანაც ნაჟური [[წყალი]] მოედინება. სტალაქტიტები და სტალაგმიტები ზოგან ერთდება და ქმნის დიდი ზომის სვეტებს, რომლებიც სტალაქტიტებით შემკობილ ჭერთან და
კედლებთან ზღაპრულ ნაგებობათა შთაბეჭდილებას ტოვებს.

მღვიმე მდიდარია ქიმიური წარმონაქმნებით – გარდა [[სტალაქტიტი|სტალაქტიტებისა]] და [[სტალაგმიტი|სტალაგმიტებისა]] მღვიმეში მოიპოვება სვეტები , ლოდნარები, ნაზვავები და თიხის სქელი ნაფენები. მღვიმის [[ჰავა]] სტატიურია და უდრის 11-12 გრადუსს. აქვეა ოღასყურას
[[ოღასყურა]]ს მიწისქვეშა დინება. ზამთრის პერიოდში ნაკადის დინება მერყევია. ორგანული სამყარო შეიცავს ობობებს, მტკნარი წყლის მოლუსკებს, სხავასხვა ჭიებს, სოკოებს, ხავსებსა და სხვ. სათაფლიის მღვიმე ადვილი მისადგომია (თუ არ ჩავთვლით მის განშტოებებს).
[[მღვიმე]] [[1925|1925 წელს]] აღმოაჩინა [[პეტრე ჭაბუკიანი|პეტრე ჭაბუკიანმა]] პირველყოფილი ადამიანის სადგომის ძებნის დროს.

''სათაფლიის II მღვიმე'' მდებარეობს საკუთრივ სათაფლიის მღვიმიდან დასავლეთით 700 მეტრზე და მას ასევე გეოგრაფიის ინსტიტუტის მღვიმე ეწოდება.[1]<ref name="tint" /> იგი წარმოადგენს შრეთაშორის დაღმავალ მღვიმეს[[მღვიმე]]ს. შესასვლელი ვიწროა. ფსკერი დასერილია [[კარი (კარსტი)|კარული]] ზედაპირებით. შესასვლელიდან დაახლოებით 80 მეტრზე იხსნება პირველი დიდი დარბაზი. გამოსაყოფია ასევე „გიგანტური დარბაზი“ და „ლოდთა დარბაზი“. დამახასიათებელია სხვადასხვა ფორმის ღრმულები, რომელიც წარმოქმნილია [[კოროზია|კოროზიის]] შედეგად. მღვიმე ძალზე მდიდარია
ქიმიური წარმონაქმნებით. არის [[სტალაქტიტი|სტალაქტიტები]], რომლებსაც მინიატურული ფორმა აქვს. აქვეა [[სტალაგმიტი|სტალაგმიტები]], [[სტალაგნატი|სტალაგნატები]], იშვიათი [[ჰელიქტიტი|ჰელიქტიტები]] და [[ჰელიგმიტი|ჰელიგმიტებიც]] კი.
გვხვდება ასევე დიდ სისქის ნგრეული მასალა. [[ჰავა]] დინამიურია. გაედინება [[ნაკადული]], რომელიც პატარა ტბას[[ტბა]]ს აჩენს. დამახასიათებელია ფაუნის ელემენტები. გავლა ადვილია.[1]<ref name="tint" />