ქართველთა სამეფო: განსხვავება გადახედვებს შორის

}}

{{საქართველოს სახელმწიფოებრიობა}}

'''ქართველთა სამეფო''' — ფეოდალური პოლიტიკური ერთეული სამხრეთ-დასავლეთ [[საქართველო|საქართველოში]], რომლის ტერიტორიულ ბირთვს წარმოადგენდა [[ტაო-კლარჯეთი]]. ძირითადად მოიცავს დღევანდელი ერზურუმის, არტაანის, ართვინისა და ყარსის რეგიონებს.

 

ქართველთა სამეფო გაძლიერდა X საუკუნის II ნახევარში, დავით III დიდი კურაპალატის და მეფეთ-მეფის დროს, რომელიც მთელი სახელმწიფოს უზენაეს ხელისუფლად იქცა. მისი სამეფოს საზღვრები სამხრეთით [[ვანის ტბა]]მდე, დასავლეთით კი ერზინკამდე ([[ერზინჯანი]]) აღწევდა<ref>ლ. სანიკიძე, უქარქაშო ხმლები, I, გვ. 386</ref><ref>მ. ლორთქიფანიძე, ქსე, ტ.10, გვ. 462</ref>. დავით III-ის მოთავეობით განხორციელდა ბაგრატ ბაგრატიონის გამეფება [[აფხაზთა სამეფო|აფხაზთა სამეფოში]] (ჯერ ქართლში შემდეგ კი დას. საქართველოში), რამაც საფუძველი დაუდო ერთიან ქართულ ფეოდალურ მონარქიას.

 

 

== კულტურა ==