ალბერტ ზალცმანი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[[1865]] წელს დაინიშნა მისივე პროექტით აგებული ქალაქის, ყოფილი [[მიხეილის საავადმყოფო|მიხეილის საავადმყოფოს]] სამშენებლო კომისიის წევრად. სხვა ნამუშევართაგან აღსანიშნავია: [[თბილისის წმინდა პეტრესა და პავლეს კათოლიკური ეკლესია|კათოლიკეთა ეკლესია]] [[ივანე ჯავახიშვილის ქუჩაზექუჩა]]ზე ([[1870]]), კავკასიის მუზეუმის შენობა (დამთავრდა 1870, იდგა [[სიმონ ჯანაშიას სახელობის საქართველოს მუზეუმი]]ს ახლანდელი შენობის ადგილას), ქალთა გიმნაზიის შენობა (დამთავრდა [[1874]], ახლანდელი [[ლადო გუდიაშვილის ქ.ქუჩა]] №10). 1886–1893 წლებში ხელმძღვანელობდა თბილისის სახაზინო (ახლანდელი [[თბილისის ოპერისა და ბალეტის თეატრი|ოპერისა და ბალეტის]]) თეატრის მშენებლობას, მისი პროექტითაა აგრეთვე აგებული თბილისის არისტოკრატიული და ბურჟუაზიული ფენების წარმომადგენელთა მრავალი საცხოვრებელი სახლი. ალბერტ ზალცმანი [[ოტო სიმონსონი|ოტო სიმონსონთან]] ერთად იმ არქიტექტორთაგანი იყო, რომელმაც იმდროინდელი რენესანსულ-ბაროკული ფასადების გამოყენებით ქალაქის განაშენიანებას ახლებური ხასიათი შესძინა. მისი ნამუშევრებიდან ასევე აღსანიშნავია: ალბერტ ზალცმანის საკუთარი სახლი [[დავით აღმაშენებლის გამზირი|დავით აღმაშენებლის გამზირზე]] №115-ში (1872), სახლი [[რევაზ თაბუკაშვილის ქ.ქუჩა]] №14-ში (1876), კავკასიის მუზეუმისა და ქალთა გიმნაზიის ფასადები, საცხოვრებელი სახლი [[გალაკტიონ ტაბიძის ქ.ქუჩა]] № 22-ში, რომლის ფასადი დამუშავებულია ქართული ისტორიული არქიტექტურული მოტივებით. მისი შვილი იყო მხატვარი, ფერმწერი, სცენოგრაფი და კარიკატურისტი [[ალექსანდრ ზალცმანი]].