|
| მამა =
| დედა =
| მეუღლე = ანნა იანკო<br />ვიქტორია ტერეშკევიჩი
| შვილები=ალექსანდრე, თამარა, ვიქტორია, ნინა
| განათლება =
| ვებ-საიტი=
}}
'''ვასილ პავლეს ძე მჟავანაძე''' (დ. [[20 სექტემბერი]] <small>[ძვ. სტ. 7 სექტემბერი]</small>, [[1902]], [[ქუთაისი]] — გ. [[31 აგვისტო]], [[1988]], [[მოსკოვი]]) — [[ქართველები|ქართველი]] საბჭოთა პარტიული მოღვაწე, გენერალ-ლეიტენანტი ([[1944]]), [[სოციალისტური შრომის გმირი]] ([[1962]]). სკკპ წევრი [[1927|1927 წლიდან]]. [[1914]]-[[1924]] წლებში მუშაობდა მუშად [[ხონი|ხონში]]. [[1924|1924 წლიდან]] იყო საბჭოთა არმიაში. [[1937|1937 წელს]] დაამთავრა ლენინგრადის სამხედრო-პოლიტიკური აკადემია. 1939-1940 ფინელებთან ომის დროს ვასილ მჟავანაძე არმიის შტაბის კომისარი იყო. [[დიდი სამამულო ომი]]ს ([[1941]]-[[1945]]) წლებში იყო შენაერთების კომისარი, დივიზიის კომისარი, კორპუსის კომისარი,21ე და მეორე დამრტყმელი არმიების სამხედრო საბჭოს წევრი.1941-1943 წლებში ბლოკადის სრულ მოხსნამდე იყო ლენინგრადის ფრონტზე. [[1945]] წელს ომი პრაღაში დაასრულა, გენერალ ლეიტენენტის წოდებით.1945-[[1953|1946]] წლებში ვ. მჟავანაძე ქალაქ [[ხარკოვი]]ს,სამხედრო ოლქის სამხედრო საბჭოს წევრი გახლდათ. 1946-1947 წლებში [[კიევი|კიევის]] სამხედრო ოლქის, სამხედრო საბჭოს წევრი.1947-1950 კიევის, სამხედრო ოლქის, სარდლის მოადგილე პოლიტ ნაწილშისა და უმაღლესი საბჭოს დეპუტატი. 1950-1953 კარპატისპირეთის სამხედრო ოლქისოლქების სამხედრო საბჭოს წევრი. [[1953]]-[[1972]] წლებში საქართველო ცენტრალური კომიტეტის პირველი მდივანი. კურირებდა სტალინის მუზეუმის დაარსებას ქალაქ [[გორი|გორში]]. სამუშაო საქმიანობაში მისი ხელშემწყობი იყო [[ნიკიტა ხრუშჩოვი]].
ვასილ მჟავანაძე პარტიის XX, XXII-XXIV ყრილობებზე აირჩიეს სკკპ ცკ-ის წევრად. [[1957]]-[[1966]] წლებში სკკპ ცკ-ის პრეზიდიუმის წევრობის კანდიდატი. [[1966]]-[[1972]] წლებში სკკპ ცკ-ის პოლიტბიუროს წევრობის კანდიდატი. საბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკის კავშირის VI-VIII მოწვევების უმაღლესი საბჭოს დეპუტატი.
ვასილ მჟავანაძემ ქალაქ [[თბილისი|თბილისში]] [[1956]] წლის [[მაისი|მაის]]-[[სექტემბერი|სექტემბერში]] მომხდარი არეულობის დროს სამხედრო ძალების გამოყენებასთან დაკავშირებით ნიკიტა ხრუშჩოვს მიმართა. იგი აქტიურად უჭერდა მხარს [[ლეონიდ ბრეჟნევი|ლეონიდ ბრეჟნევს]], ხოლო რესპუბლიკას 19 წლის მანძილზე ხელმძღვანელობდა.
ვასილ მჟავანაძე პარტიის XX, XXII-XXIV ყრილობებზე აირჩიეს სკკპ ცკ-ის წევრად. [[1957]]-[[1966]] წლებში სკკპ ცკ-ის პრეზიდიუმის წევრობის კანდიდატი. [[1966]]-[[1972]] წლებში სკკპ ცკ-ის პოლიტბიუროს წევრობის კანდიდატი. საბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკის კავშირის VI-VIII მოწვევების უმაღლესი საბჭოს დეპუტატი. [[1972]] წლის [[სექტემბერი|სექტემბრიდან]] გავიდა პენსიაზე. თანამდებობიდან გაათავისუფლეს სახელმწიფო კორუფციისა და ეგრეთ წოდებული „ცეხავიკებისათვის“ ხელის შეწყობის მომიზეზებით. სიცოცხლის ბოლო წლები გაატარა [[მოსკოვის ოლქი]]ს სოფელ ჟუკოვკაში. დაკრძალულია ქალაქ [[თბილისი|თბილისში]]. დაჯილდოებულია 3 [[ლენინის ორდენი]]თ, 3 [[წითელი დროშის ორდენი]]თ, სუვოროვის 1 ხარისხისა და კუტუზოვის 1 და 2 ხარისხის ორდენებით, აგრეთვე მედლებით.
<br />
== <sup>'''<code><big>ადრეული წლები</big></code>'''</sup> ==
ვასილ პავლეს ძე მჟავანაძე დაიბადა 1902 წლის 21 სექტემბერს, ქალაქ ქუთაისში. მამა, პავლე მჟავანაძე. დედა, ვარდო შვანგირაძე. გარდაიცვალა 1902 წლის 22 სექტემბერს მშობიარობის შედეგად. პავლე მჟავანაძემ თავისი სამი წლის ვაჟი წაიყვანა ქალაქ ოდესაში, შეიყვანა დამწყებ სკოლაში, სადაც მიიღო 7 წლიანი განათლება.
1917 პავლე მჟავანაძს გარდაცვალების შემდეგ 14 წლის ვასილ მჟავანაძე მამის მეგობრებმა დააბრუნეს საქართველოში, დედულეთში, სოფელ გვიშტიბში.
1924 წელს ვ.პ. მჟავანაძე ჩაირიცხა თბილისის ამიერკავკასიის გაერთიანებული წითელი არმიის სამხედრო სასწავლებელში. 1927 წელს წარჩინებით ამთავრებს და ინიშნება ოცეულის მეთაურად.
ორი წლის წარჩინებული მუშაობის შემდეგ, წითელ არმიასთან არსებული სამხედრო პოლიტიკური კურსების მსმენელად აგზავნიან.ერთ წლიანი მომზადების შემდეგ კაპიტნის წოდებას ანიჭებენ და პოლიტ ხელმძღვანელად ინიშნება.
1930 წელს ლენინაკანის მეთაურთა მოსამზადებელ პოლკის სასწავლებელში, პოლიტ ხელმძღვანელად გაგზავნეს. სამხედრო ხელმძღვანელობის გადაწყვეტილებით სამაგალითო დისციპლინისა და წარჩინებული სამსახურისათვის ვასილ მჟავანაძე ლენინგრადში, სამხედრო პოლიტიკურ აკადემიაში მიავლინეს სასწავლებლად.
==რესურსები ინტერნეტში==
| 