ჯანსუღ კახიძე: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
"ჯანსულ" კახიძე არის და არა "ჯანსუღ" კახიძე :)
ხაზი 1:
{{ინფოდაფა მუსიკოსი
|სახელი = ჯანსუღჯანსულ კახიძე
|სურათი =
|სათაური =
ხაზი 25:
|აღსანიშნავი ინსტრუმენტები =
}}
'''ჯანსუღჯანსულ კახიძე''' (დ. [[10 იანვარი]], [[1936]] — გ. [[7 მარტი]], [[2002]]) — [[ქართველები|ქართველი]] [[დირიჟორი]], [[ლოტბარი]], [[კომპოზიტორი]] და [[მომღერალი]]. [[საქართველოს სახალხო არტისტი]] (1978). [[საბჭოთა კავშირის სახალხო არტისტი]] (1985).
 
== ბიოგრაფია ==
 
ჯანსუღჯანსულ კახიძე დაიბადა 1936 წლის [[10 იანვარი|10 იანვარს]] , [[ბაღდათის რაიონი]]ს სოფელ [[ობჩა]]ში, მეღვინე ივანე კახიძის ოჯახში. 1958 წელს დაამთავრა [[თბილისის კონსერვატორია|ვ. სარაჯიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო კონსერვატორია]] (საგუნდო-სადირიჟირო განხრით) ოდისეი დიმიტრიადის სადირიჟორო ჯგუფი. სტაჟირება გაიარა [[საფრანგეთი|საფრანგეთში]] იგორ მარკევიჩთან. შემოქმედებითი მოღვაწეობა ჯერ კიდევ სტუდენტობის დროს დაიწყო. 1958–1962 წლებში იყო საქართველოს სახელმწიფო საგუნდო კაპელის სამხატვრო ხელმძღვანელი და მთავარი დირიჟორი.
 
1957 წელს ჩამოაყალიბა ვოკალური ანსამბლი „შვიდკაცა“ (ახალგაზრდობის VI მსოფლიო ფესტივალის ლაურეატი, ოქროს მედალი). ერთი წლის შემდეგ კი ბრიუსელის საერთაშორისო გამოფენაზე დაჯილდოვდა ოქროს მედლით. 1962–1971 წლებში იყო [[თბილისის ოპერისა და ბალეტის თეატრი|თბილისის ზაქარია ფალიაშვილის სახელობის ოპერისა და ბალეტის თეატრი]]ს დირიჟორი (1965–1968 წლებში მთავარი დირიჟორი). 1971–1973 წლებში მიიწვიეს ქ. ლოძში ([[პოლონეთი]]) დიდი თეატრის დირიჟორად. აქ 1972 წელს მისი ინიციატივით და ხელმძღვანელობით დაიდგა [[ზაქარია ფალიაშვილი]]ს ოპერა „აბესალომ და ეთერი“.
 
1973 წლიდან ჯანსუღჯანსულ კახიძე იყო საქართველოს სახელმწიფო სიმფონიური ორკესტრის უცვლელი სამხატვრო ხელმძღვანელი და მთავარი დირიჟორი. მას შექმნილი აქვს მუსიკა კონოფილმებისათვის, („შერეკილები“, [[გიორგი ყანჩელი|გიორგი ყანჩელთან]], ერთად, „პირველი მერცხალი“, „დათა თუთაშხია“ [[ბიძინა კვერნაძე]]სთან ერთად). კახიძის ხელმძღვანელობით თბილისში პირველად შესრულდა მთელი რიგი სიმფონიური ნაწარმოებები ([[იგორ სტრავინსკი|იგორ სტრავინსკი]]ს „საღმთო გაზაფხული“, [[დიმიტრი შოსტაკოვიჩი]]ს მე-4 სომფონია, [[იოზეფ ჰაიდნი]]ს 86-ე სიმფონია, შჩედრინის „ანცი შაირები“, ყანჩელის ექვსივე სიმფონია, ნასიძის მე-4, მე-5, მე-6, მე-7 სიმფონიები, მაჭავარიანის მე-2 სიმფონია, გაბიჩვაძის „როსტოკური სიმფონია“, თორაძის მე-2 სიმფონია და სხვა). საქართველოს სახელმწიფო და რუსთაველის სახელობის პრემიის ლაურეატი (1977). დაჯილდოებულია [[შრომის წითელი დროშის ორდენი|შრომის წითელი დროშის]] და „[[საპატიო ნიშანი|საპატიო ნიშნის]]“ ორდენებით.
 
მან თავისი ხელოვნება მსოფლიოს არაერთ ქალაქში წარმოადგინა. კახიძე დირიჟორობდა ბავარიის ორკესტრს, ლონდონის სიმფონიურ ორკესტრს, პარიზის რადიოს ორკესტრს, მილანის ლა-სკალას ორკესტრს, ვაშინგტონისა და ბოსტონის, სიდნეისა და მელბურნის ორკესტრებს. აღსანიშნავია, რომ კახიძის სადირიჟორო ჯოხი იტალიის ქალაქ ბუსეტოში, ვერდის სახლ-მუზეუმში ინახება. გარდაიცვალა [[2002]] წელს.
ხაზი 78:
 
== რესურსები ინტერნეტში ==
*[http://www.conservatoire.edu.ge/index.php?sec_id=640&lang_id=GEO ჯანსუღჯანსულ კახიძის ბიოგრაფია საქართველოს კონსერვატორიის საიტზე]
 
== ლიტერატურა ==
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/ჯანსუღ_კახიძე“-დან