ყაბარდოული ენა: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 4:
| რაოდენობა = 600 ათ.-მდე
| ქვეყნები = [[რუსეთი]], [[თურქეთი]]
| კლასიფიკაცია = [[იბერიულ-კავკასიური ენები
*[[ჩრდილო კავკასიური ენები|ჩრდილოკავკასიური]]
**[[აფხაზურ-ადიღური ენები|აფხაზურ-ადიღური]]
ხაზი 15:
|კოდი=kbd
}}
'''ყაბარდოული ენა'''<ref>მ. ქურდიანი, „იბერიულ-კავკასიური ენათმეცნიერების საფუძვლები“, თსუ, 2007</ref> (თვითსახელწოდება {{lang-kbd|Адыгэбзэ}}; ყაბარდოულ-ჩერქეზული ენა, აღმოსავლური ჩერქეზული ენა) — [[იბერიულ-კავკასიური ენები|იბერიულ-კავკასიურ ენათა ოჯახის]], [[აფხაზურ-ადიღური ენები|აფხაზურ-ადიღური ჯგუფის]] ახალდამწერლობიანი ენა. გავრცელებულია [[ყაბარდო-ბალყარეთი]]ს, [[ყარაჩაი-ჩერქეზეთი]]ს, [[ადიღე]]ს რესპუბლიკებსა და [[მოზდოკის რაიონი|მოზდოკის რაიონში]]. [[ყაბარდოელები]] ცხოვრობენ აგრეთვე [[თურქეთი|თურქეთში]], [[იორდანია]]სა და [[ლიბანი|ლიბანში]].
გამოიყოფა კილოები: ბაქსანური, მალკური, მოზდოკური და საგრძნობლად განსხვავებული ბასლენური. [[რუსეთის ფედერაცია]]ში ყაბარდოულ ენაზე ლაპარაკობს დაახლოებით 520 000 კაცი (2002).<ref>http://www.ethnologue.com/show_language.asp?code=kbd</ref>
|