მედიაცია: განსხვავება გადახედვებს შორის

მიუხედავად იმისა, რომ მედიაცია თანამედროვე სიახლეს წარმოადგენს როგორც ლოკალური კანონმდებლობის, ისე საერთაშორისო არეალზე არსებული ვითარებისთვის, ქართულ წყაროებში აშკარად ვხვდებით არაერთ პროცესუალურ მაგალითს, რომლებიც თავისი შინაარსობრივი მხარით უახლოვდებიან მედიაციის ინსტიტუტს. საქართველოს კუთხეების მაგალითზე დაყრდნობით, თითოეული მხარე ინდივიდუალური დავის გადაწყვეტის მექანიზმის არსებობით გამოირჩეოდა. მაგალითად: სვანეთში დავის გადაწყვეტად ფიცის დადება ითვლებოდა, მედიატორების ფუნქცია კი- ,,მორუალებს’’ ჰქონდათ შეთავსებული. ხევსურეთში ასეთ ადამიანს- რჯულის კაცად მოიხსენიებდნენ, ფშავში-ბჭეს უწოდებნდნენ. აღსანიშნავია, ასევე ის ფაქტიც, რომ მე-20 საუკუნის გურიაში შუამავლის მიერ აქტიურად განიხილებოდა საოჯახო ურთიერთობის გადაწყვეტის საკითხი.

 

=== ღირებულება და დრო ===

 

 

აქვე, აღსანიშნავია, რომ საქართველოს სამოქალაქო საპროცესო კოდექსის 187-ე მუხლით გაწერილ დავებს [[2020]] წლიდან ემატება სხვა დანაწესებიც, რომლის მიხედვით, მედიაცია შეიძლება გავრცელდეს: შრომით დავებზე, საზიარო უფლებების რეალიზაციასთან დაკავშირებულ დავებზე, ქონებრივ დავებზე, თუ საგნის ღირებულება 20000 ლარს არ აღემატება და არაქონებრივ დავებზე.

 

== ლიტერატურა ==