ევთანაზია: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 5:
ევთანაზია თავის მხრივ წარმოშობს [[საქართველოს კონსტიტუცია|საქართველოს კონსტიტუციით]] გათვალისწინებულ ორ ძირითად უფლებას შორის დაპირისპირებას, ესენია: თავისუფლების ავტონომია და სიცოცხლის უფლება. თავისუფლების ავტონომიაში მოიაზრება პირადი ცხოვრების თავადვე განკარგვა და სხვისი ჩარევის დაუშვებლობა, ხოლო [[ადამიანის სიცოცხლის უფლება]] ის უფლებაა, რომელიც ყველა უფლების წინაპირობას წარმოადგენს და არავის არ აქვს უფლება ხელყოს ის. [[თავისუფლება|თავისუფლების]] ავტონომიის მომხრე ქვეყანას წარმოადგენს შვეიცარია, სადაც დაშვებულ ნორმად მიიჩნევა ევთანაზია. მეტიც, ადამიანები, რომელთა ქვეყნებშიც ევთანაზია აკრძალულია, შვეიცარიაში სწორედ იმისთვის მიდიან, რომ ეს პროცესი იქ განახორციელონ. [[შვეიცარიის მთავრობა|შვეიცარიის მთავრობის]] აზრით, აუცილებელია შეზღუდვის დაწესება, რაშიც მოიაზრება მხოლოდ იმ ადამიანების მოკვდინება, რომელთაც ნამდვილად სჭირდებათ ეს. შვეიცარიის კანონმდებლობა ხაზს უსვამს იმას, რომ ევთანაზია არ უნდა იქცეს ბიზნესად შვეიცარიის კლინიკებისთვის და უნდა დაწესდეს აკრძალვის რაიმე ფორმა.
ევთანაზიის შესახებ არსებობს ორი ცნება: „ [[პასიური ევთანაზია]]“ და „[[აქტიური ევთანაზია]]“. პასიურ ევთანაზიაზე საუბრისას განასხვავებენ [[დისთანაზია|დისთანაზიისა]] და [[ორთოთონაზია|ორთოთონაზიის]] ცნებებს. მოცემული პროცესები ხშირ შემთხვევაში ჰუმანურ აქტად ითვლება. ავადმყოფებს დამახასიათებელი [[ფსიქოლოგია]] აქვთ, გარემოსთან ურთიერთობის ინდივიდუალური ხასიათი, ავადმყოფთა ასეთი [[დიფერენციაცია]] კი ექიმს კარნახობს, რომ თვითონაც დიფერენციული იყოს მათთან ურთიერთობისას. ყველა ავადმყოფს ინდივიდუალური, [[უნიკალური თვისებები]], მიდრეკილებები და სურვილები გააჩნია.▼
== ევთანაზია საქართველოში ==
Line 20 ⟶ 22:
ევთანაზიის პროცესი უმეტესწილად ხდება ისეთ პაციენტებთან რომელთა ორგანიზმს სამუდამოდ დაკარგული აქვს დამოუკიდებლად გადაწყვეტილების მიღების უნარი.
ერთერთი განმარტების თანახმად, ევთანაზია სასიამოვნო სიკვდილია, რაც ავადმყოფისათვის ტანჯვის შემსუბუქებას გულისხმობს. აღნიშნული მოსაზრების გასამყარებლად არსებულ არაერთ არგუმენტთაგან ერთერთია კუჭის [[კიბოთი დასნეულებული ავადმყოფი|კიბოთი დასნეულებული ავადმყოფის]] მდგომარეობა, რომელიც საკვების მიღებას ვერ ახერხებს და რომლისთვისაც სიკვდილი მოწყალებას წარმოადგენს. ასეთ შემთხვევაში პრობლემას წარმოადგენს ის საკითხი, აქვს თუ არა ექიმს უფლება შეუწყვიტოს ასეთ მდგომარეობაში მყოფ პაციენტს სიცოცხლე.
▲ევთანაზიის შესახებ არსებობს ორი ცნება: „ [[პასიური ევთანაზია]]“ და „[[აქტიური ევთანაზია]]“. პასიურ ევთანაზიაზე საუბრისას განასხვავებენ [[დისთანაზია|დისთანაზიისა]] და [[ორთოთონაზია|ორთოთონაზიის]] ცნებებს. მოცემული პროცესები ხშირ შემთხვევაში ჰუმანურ აქტად ითვლება. ავადმყოფებს დამახასიათებელი [[ფსიქოლოგია]] აქვთ, გარემოსთან ურთიერთობის ინდივიდუალური ხასიათი, ავადმყოფთა ასეთი [[დიფერენციაცია]] კი ექიმს კარნახობს, რომ თვითონაც დიფერენციული იყოს მათთან ურთიერთობისას. ყველა ავადმყოფს ინდივიდუალური, [[უნიკალური თვისებები]], მიდრეკილებები და სურვილები გააჩნია.
== ლიტერატურა ==
| |||