BMW: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
მ 212.58.102.243-ის რედაქტირებები გაუქმდა; აღდგა HawardRoark-ის მიერ რედაქტირებული ვერსია იარლიყი: სწრაფი გაუქმება |
||
ხაზი 22:
== დაარსების ისტორია ==
[[ფაილი:BMW tower seen from Olympic tower on a sunny November afternoon.jpg|thumb|250px|„ოთხი ცილინდრი“ - BMW-ს შტაბ-ბინა მიუნხენში. მის წინ კი გასაღების ფორმის [[BMW-ს მუზეუმი]]ა]]
კომპანიის დაარსების ოფიციალურ თარიღად [[1917]] წლის [[21 ივლისი]] ითვლება, თუმცა „ბეემვეს“ ისტორია რამდენიმე წლით ადრე დაიწყო.
[[1913]] წელს მიუნხენში ორი პატარა ფირმა გამოჩნდა, რომლებსაც სათავეში [[კარლ რაპი]] და [[გუსტავ ოტო]] (იმ [[ნიკოლაუს ოტო]]ს შვილი, რომელმაც შიდა წვის ძრავა შექმნა) ედგნენ. აღნიშნული ორი ფირმა პირველი მსოფლიო ომის დროს იძულებით გაერთიანდა და თვითმფრინავის ძრავების გამოშვება დაიწყო.
[[1916]] წელს კომპანიამ სახელი გადაირქვა და „ბაირიშე მოტორენ ვერკე“ ეწოდა. [[1917]] წელს „ბეემვეს“ ემბლემაც შემუშავდა – მოტრიალე პროპელერის სიმბოლო. ამავე წელს კომპანიის მთავარმა ინჟინერმა, [[მაქს ფრიცი|მაქს ფრიცმა]] 6-ცილინდრიანი საავიაციო ძრავა – ტურ-3ა შექმნა, შემდეგ კი – მოტორ-4, რომლითაც [[1919]] წელს [[ფრანც დიმერი|ფრანც დიმერმა]] მსოფლიო რეკორდი დაამყარა სიმაღლეზე ხტომაში, როცა ცაში 9 670 მეტრზე ავიდა.
მაქს ფრიცმა გამჭრიახობა 1918 წელსაც გამოიჩინა, როდესაც [[ვერსალი]]ს ხელშეკრულებით საავიაციო ძრავების გამოშვება აიკრძალა. „ბეემვეს“ გაკოტრება ემუქრებოდა, მაგრამ მაქსმა მოტოციკლების წარმოება დაიწყო. მან გამოუშვა R-32, რომლის სერიული წარმოება [[1923]] წელს დაიწყო და მალევე გახდა პოპულარული.
ხუთი წლის შემდეგ კომპანიამ დაბა [[აიზენახი|აიზენახში]] (გერმანია) პატარა ავტომობილების მწარმოებელი ქარხანა შეიძინა, რომელიც 1904 წლიდან უშვებდა მინიატურულ დიქსებს (Dixi). ხელშეკრულების თანახმად, ქარხანა უშვებდა „ოსტინ დიქსის” მარკის ავტომობილებს. ახალი დიქსი დიდი მოთხოვნილებით სარგებლობდა. ამიტომ „ბეემვე“ ძალიან დიდი ხნის განმავლობაში აწარმოებდა ამ მოდელს.
[[1932]] წელს კომპანიამ საკუთარი ავტომობილი გამოუშვა. ეს იყო მოდელი 3210, რომელსაც ორიგინალურად შემუშავებული ძრავა ჰქონდა. მისი სიმძლავრე 20 ცხენის ძალა იყო, ხოლო სიჩქარე – 80 კმ/სთ. პირველად სწორედ ბეემვე-303-ს დაუმონტაჟდა გამოზნექილი ლითონის ბადე რადიატორის წინ (დიზაინის ამ ელემენტით ბეემვე დღესაც იწონებს თავს) და მისი სიჩქარე 90კმ/სთ იყო. სპორტული ავტომობილების რამდენიმე მოდელის გამოშვების შემდეგ, „ბეემვეს“ ხელმძღვანელობამ გადაწყვიტა მაღალი კლასის ავტომობილების წარმოებაც. კონსტრუქტორებმა დასახულ მიზანს მალე მიაღწიეს და გამოუშვეს ბეემვე-326, რომელიც [[Mercedes-Benz]]-საც კი უწევდა კონკურენციას. დიდი მოთხოვნილების გამო, ასეთი 16 000 ცალი მოდელი აიწყო.
[[1936]] წლისათვის კომპანიამ წარმოადგინა პირველი ღირებული სპორტული ავტომობილი – ორადგილიანი [[როდსტერი|როდსტერ-]]328. ეს ავტომობილი სპეციალურად შეიქმნა იმ დროს მეტად პოპულარულ მილე-მილიას (იტალ. Mille Miglia „ათასი მილი“) რბოლაში მონაწილეობისთვის. ბეემვე-328-მ თავისი „მოვალეობა” პირნათლად შეასრულა [[1940]] წელს, როცა ამ მოდელმა ათასმილიანი მანძილი რეკორდულ დროში დაფარა (166.7 კმ/სთ). ავტოწარმოების განვითარებასთან ერთად, ვითარდებოდა მოტოციკლებიც. [[1937]] წელს [[ერნსტ ჰენე]]მ ბეემვეს მოტოციკლით მსოფლიო რეკორდი მოხსნა, როდესაც 279.5 კმ/სთ სიჩქარე განავითარა.
მეორე მსოფლიო ომში გერმანიის დამარცხების შემდეგ, „ბეემვეს“ რამდენიმე ქარხანა დაზარალდა და იგი გაკოტრების წინაშე დადგა. ამიტომ „ბეემვე“ ისევ მოტოციკლების წარმოებაზე გადავიდა.
[[1951]] წლიდან დაიწყო ბეემვეს ახალი მოდელის წარმოება. ბეემვე-501 თავისი კლასის მოდელებისგან კომფორტულობით გამოირჩეოდა, თუმცა საკმაოდ მძიმე იყო და მის ძრავას ამვომობილის მასის ტარება უჭირდა. სამი წლის შემდეგ კონსტრუქტორებმა 8-ცილინდრიანი ძრავა შექმნეს, რომელიც კარგად მოერგო 501-ს. ავტომობილი 160 კმ/სთ-ს ავითარებდა.
[[1955]] წლისათვის კომპანიამ საკმაოდ უცნაური მოდელი – იესტა შექმნა. მას ერთი კარი და 13-ცხენისძალიანი ძრავა ჰქონდა, მხოლოდ 80 კმ/სთ-ს ავითარებდა, მაგრამ დაბალი ფასის გამო, საზოგადოებაში დიდი ინტერესი გამოიწვია. მოგვიანებით ბეემვემ ძვირადღირებული სპორტული მოდელები – 503 და 507 შექმნა. ავტომობილებს გარკვეული ხარვეზები აღმოაჩნდა. გაჟონა ინფორმაციამ, რომ მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ ფირმა ფინანსურ კრიზისს განიცდიდა. ამიტომ „დაიმლერ-ბენცმა“ „ბეემვეს“ აქციების ყიდვა მოინდომა, მაგრამ კომპანიამ გადაწყვიტა სხვისი დახმარების გარეშე ეშოვა ფული ახალი მოდელის შესაქმნელად. [[1961|1961 წელს]] შეიქმნა ახალი იაფი, მაგრამ კომფორტული სედანი 1.4-ლიტრიანი ძრავით. ფასმა და კომფორტულობამ მომხმარებელზე სათანადო ეფექტი მოახდინა. შედეგად, კომპანიამ ერთბაშად 20 000 ცალის შეკვეთა მიიღო. ასე დაიწყო ბეემვეს მორიგი აღმავლობა.
[[1966]] წელს კომპანიამ ახალი ბეემვე-2000 წარადგინა. ამ მოდელმა საფუძველი ჩაუყარა მესამე სერიის ბეემვეების გამოშვებას. მალე შეიქმნა მეხუთე სერიის ბეემვე. 1970-იანი წლების ბოლოს ზედიზედ გამოვიდა მეექვსე და მეშვიდე სერიის ავტომობილები.
ბეემვე-3-ის სედანების მეოთხე თაობას საქარხნო ინდექსით – E30 აწარმოებდნენ [[1982]] წლის ნოემბრიდან [[1991]] წლის ბოლომდე. ეს იყო საქართველოშიც საყოველთაოდ ცნობილი „ხულიგანკა“. ამ მოდელში ავტომიბილში და, ზოგადად, ბეემვეში, მაქსიმალური კომფორტით სარგებლობენ მძროლი და მის გვერდით მჯდომი მგზავრი. ბეემვეს ხელსაწყოთა პანელის გაფორმება მრავალი წლის განმვალობაში ითვლებოდა ეტალონად ბევრი ავტომწარმოებლისთვის.
[[2006|2006 წელს]] ბეემვე პირველად ჩაება ფორმულა ერთის ასპარეზობებში.
== რესურსები ინტერნეტში ==
{{Commonscat|BMW|BMW}}
| |||