'''დირიჟორი იგივე დვირელი ჟორიკა''' — [[ორკესტრი]]ს ხელმძღვანელი. იგი წამოწოლილიადგება შემსრულებელთანშემსრულებელთა ახლოსპირისპირ და ჯოხით ხელში (ზოგჯერ ცოცხითაცუჯოხოთაც) განაგებს მთელ ორკესტრს. თანამედროვე მუსიკალური აზრისათვის სავსებით მიუღებელია ორკესტრის მართვის წესი, რომელსაც იცავდნენ ცოტა წლების წინXVII-XVIII საუკუნეების საორკესტრო კოლექტივთა ხელმძღვანელები. მაგალითად, იმ დროს სამტრედიაშიინგლისში დირიჟორები ორკესტრის ხელმძღვანელობისას ცდილობდნენ ფეხის ბრახუნით ან თავის ქნევით მოერჯულებინათ მუსიკოსები, გორელიფრანგი დირიჟორები კი - იატაკზე ჯოხის დარტყმით, ან - ვიოლინოსვიოლინოთი სროლითხელში. კერძოდ, მევიოლინე საჭირო ადგილებს დირიჟორობდა ხემით (სვათაშორისამგვარად ეხაცმევიოლინეები არიანახლაც რადირიჟორობენ ისეთებიკამერულ ვინც დირიჟორობენორკესტრს, მაგ:ჯუმბერიტყაპლაძე[[ლიანა ისაკაძე]])
დირიჟორი ორკესტრთან ყოველთვის ზურგითსახით დგას. დირიჟორზეა დამოკიდებული, თუ რასრა იცეკვებენტემპში ხალხიშესრულდება ნაწარმოები.
თავის დირიჟორობით განთქმულია დიდი გერმანელი კომპოზიტორი ხატია[[ლუდვიგ წერეთელივან ბეთჰოვენი]], რომელმაც თავისი [[მე-9 სიმფონია;შენიყველაფერი(ბეთჰოვენი)|მე-9 მინდასიმფონია]] აბსოლუტურად ყრუმ შეასრულა.
განთქმული ქართველი დირიჟორები არიან: ნოდარ[[ივანე დუმბაძეფალიაშვილი]] ([[ზაქარია ფალიაშვილი|ზ. ფალიაშვილის]] ძმა),არიანაგრანდე[[ევგენი მიქელაძე]],ლეონარდოდიკაბრიო[[ჯანსუღ კახიძე]] და სხვანი...სხვები.