ჩეხოსლოვაკიის დაშლა: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 18:
1992 წელს [[ვაცლავ კლაუსი|ვაცლავ კლაუსმა]] და მისმა თანამოაზრეებმა წამოაყენეს ლოზუნგი - უფრო მჭიდრო ფედერაციის ("სიცოცხლისუნარიანი ფედერაცია") ან ორი დამოუკიდებელი სახელმწიფო. [[ვლადიმირ მეჩიარი]] და სხვა წამყვანი სლოვაკი პოლიტიკოსები ფიქრობდნენ რაღაც სხვა, განსაკუთრებული სახის [[კონფედერაცია]]ზე. ორივე მხარემ დაიწო ივნისის თვეში ხშირი და ინტენსიური მოლაპარაკებები. შეხვედრაზე მხარეებმა გაიხსნა ხშირი და ინტენსიური მოლაპარაკებების ივნისში. 17 ივლისს [[სლოვაკეთის პარლამენტი|სლოვაკეთის პარლამენტმა]] მიიღო სლოვაკი ერის დამოუკიდებლობის დეკლარაცია. ექვსი დღის შემდეგ, კლაუსი და მეჩიარი შეთანხმდნენ შეეწყვიტათ შეხვედრა. ჩეხოსლოვაკიის პრეზიდენტი [[ვაცლავ ჰაველი]] გადადგა იმის ნაცვლად, რომ დაეცვა ჩეხოსლოვაკია დაშლისაგან, რომელსაც ეწინააღმდეგებოდა მოსახლეობის დიდი უმრავლესობა. 1992 წლის სექტემბერში ჩატარებული გამოკითხვით დაშლის მომხრე იყო მხოლოდ 37% სლოვაკი და 36% ჩეხი.
მოლაპარაკებების მიზანი გახდა მშვიდობიანი გაყოფა. 13 ნოემბერს ფედერალურმა კრებამ მიიღო კონსტიტუციის 541-ე აქტი, რომლის
გაყოფა მოხდა ყოველგვარი ზეწოლის გარეშე, როგორც ამბობენ, ”ხავერდოვნად” ან ”ხავერდოვანი რევოლუციის” გზით, რომელსაც წინ უძღოდა მასობრივი მშვიდობიანი დემონსტრაციები და მოქმედებები, განსხვავებით სხვა პოსტკომუნისტური ქვეყნების დაშლისაგან (მაგ: [[საბჭოთა კავშირი]] და [[იუგოსლავია]]), რომელთაც თან ახლდა მასობრივი კონფლიქტები და არეულობანი.
|