ავლაბარი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[[ფაილი:Avlabar district of Old Tbilisi.jpg|thumb|300px|ხედი ავლაბარზე [[ნარიყალა]]დან.]]

[[ფაილი:Ermakov. Avlabari. Gvinis Agmarti (Wine Street). 1900.jpg|მინი|300px|ღვინის აღმართი (1900). [[დიმიტრი ერმაკოვი]]ს ფოტო]]

 

არქეოლოგიური მასალის მიხედვით ავლაბრის ტერიტორია ძვ. წ. ათასწლეულიდან ყოფილა დასახლებული. XVIII საუკუნეში ავლაბარს ორი გალავანი ჰქონდა: ერთი — ავლაბრის გალავანი, რომელიც მთელ ავლაბარს ერტყა გარს, და მეორე — თბილისის ანუ ქალაქის გალავანი — ისან-ავლაბრის მარჯვენა მხარეს მდებარე კალა-თბილისის ციხე-გალავნის გაგრძელება იყო და ფეოდალური ხანის ქალაქის რთულ თავდაცვით სისტემაში შედიოდა. კალა-თბილისსა და ავლაბარს შუა მტკვარზე უძველესი დროიდან გადებული იყო მეტეხის ანუ ავლაბრის ხიდი. ე. წ. ავლაბრის კარიდან იწყებოდა კახეთის გზა. ავლაბარში მრავალი სავაჭრო-სახელოსნო, ქართული და გვიანდელი სომხური ეკლესია იყო. მატერიალური კულტურის ძეგლთაგან ავლაბარში შემორჩენილია [[მეტეხის ღვთისმშობლის ტაძარი]], [[დარეჯან დედოფლის სასახლე]] — „საჩინო“, [[ფორაქიშვილების დარბაზი]], რამდენიმე ეკლესია და სხვა. მე-20 საუკუნის დასაწყისში ავლაბარი თბილისის მუშათა რევოლუციური მოძრაობის ერთ-ერთი კერა იყო. აქ მდებარეობდა ავლაბრის არალეგალური სტამბა.