გოსტაშაბიშვილები: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
GiorgiXIII (განხილვა | წვლილი) No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 1:
'''გოსტაშაბიშვილები'''
გოსტაშაბიშვილების გვარის ფუძემდებლად ითვლება გოსტაშაბ ქავთარის ძე ბარათაშვილი, [[1523]] წელს ბარათიანთ გაყრის წიგნში მოხსენებული გოსტაშაბიშვილების სათავადო მამულები - საგოსტაშაბიშვილო - ძირითადად [[ალგეთის ხეობა]]ში მდებარეობდა; ყმა-მამული ჰქონდათ აგრეთვე ქციის ხევში და სომხითში. გოსტაშაბიშვილების სამფლობელოს ცენტრი იყო სოფ. ამლივი (ახლანდელი [[ამლევი]], [[თეთრიწყაროს მუნიციპალიტეტი]]), სადაც ჰქონდათ სასახლე და 1683 წელს აგებული სასაფლაო-მონასტერი. გოსტაშაბიშვილებს სასახლე ჰქონდათ [[ბირთვისი]]ც, სასაფლაო-საძვალე კი [[ბეთანია]]ში. გოსტაშაბიშვილებს XVII-XVIII საუკუნეების მიჯნაზე 300-მდე ყმა-გლეხი და 10-მდე ვასალი აზნაური ჰყავდათ. 1713 წელს და 1721-1724 წლებში გოსტაშაბიშვილები გაიყარნენ, რის შედეგადაც მათი მამულები დაქუცმაცდა, ლეკიანობის შედეგად კი, XVIII საუკუნის ბოლოსათვის, გოსტაშაბიშვილების ყმა-მამული შემცირდა, რის გამოც ისინი XIX საუკუნეში წვრილ მფლობელებად იქცნენ. გოსტაშაბიშვილების ფეოდალური სახლის უფროსი - მეორე, ხოლო სახლიკაცები - მესამე ხარისხის თავადებად ითვლედბოდნენ. ==ლიტერატურა==
* ''ლორთქიფანიძე ი.,'' ქვემო ქართლი XVIII საუკუნის პირველ მეოთხედში, ნაწ. 3-4, თბ., 1938;▼
{{ქსე|3|235|ჯამბურია გ.}}
* ''ჯამბურია გ.,'' ქართული ფეოდალური ურთიერთობის ისტორიიდან, თბ., 1955;
▲* ''ლორთქიფანიძე ი.,'' ქვემო ქართლი XVIII საუკუნის პირველ მეოთხედში, ნაწ. 3-4, თბ., 1938;
▲*{{ქსე|3|235|ჯამბურია გ.}}
[[კატეგორია:საქართველოს ფეოდალური საგვარეულოები]]
|