ევგენი გოლოვინი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 1:
[[ფაილი:Golovin Yevgeny Alexandrovich.jpg|მინი|მარჯვნივ|ევგენი გოლოვინი]]
'''ევგენი ალექსანდრეს ძე გოლოვინი''' ({{lang-ru|Евге́ний Алекса́ндрович Голови́н}}; დ. [[1782]] — გ. [[27 ივნისი]], [[1858]]) — [[რუსეთის იმპერია|რუსეთის]] სამხედრო და სახელმწიფო მოღვაწე, [[საქართველოსკავკასიის მთავარმართებელი]] [[1837]]–[[1842]], წლებში. მან და [[პავლე განი|პავლე განმა]] [[რუსეთის სახელმწიფო საბჭო]]ს დაამტკიცებინეს პროექტი, რომელიც მიზნად ისახავდა [[კავკასია|კავკასიის]] მმართველობაში ეროვნული ნიშნის საბოლოოდ მოსპობას და იმპერიის სტრუქტურებთანარმიის ასიმილაციას.ინფანტერიის [[1841]]–[[1842]] წლებში კავკასიაში მდგომარეობა გართულდა. [[გურიის აჯანყება]]ს მოჰყვა [[შამილი]]ს გამარჯვებები რუსეთის არმიაზე. იმპერატორმა ევგენი გოლოვინი უკან გამოიწვია და მის ნაცვლად მთავარმართებლად [[ალექსანდრ ნეიდგარდტი]]გენერალი გამოაგზავნა(1839).
 
==ბიოგრაფია==
 
ევგენიდაამთავრა ალექსანდრეს[[მოსკოვის ძე (1782–1858), კავკასიის მთავარმართებელი (1838–42), რუსეთის იმპერიის არმიის ინფანტერიის გენერალი (1839)უნივერსიტეტი]]. დაამთავრა[[1797]] მოსკ.წლიდან უნ-ტი.იყო 1797-იდან სამხ.სამხედრო სამსახურში იყო. მონაწილეობდა საფრანგეთ-რუსეთის (1812), რუს.რუსეთ- ოსმ.ოსმალეთის ომებში (1806–121806-1812; 1828–291828-1829). 1838–421838-1842 წლებში მეთაურობდა ცალკეცალკეულ კავკ.კავკასიის კორპუსს. ატარებდა რუსიფიკატორულ პოლიტიკას. განამტკიცა რუს.რუსული გავლენა კავკასიაზე. აქტ.აქტიურ საომარ ოპერაციებს მართავდა შამილის[[შამილი]]ს წინააღმდეგ. ხელმძღვანელობდა გზათა მშენებლობასა და სიმაგრეთა აგებას შავი ზღვის სანაპიროზე, საქართვ.საქართველოს სამხ.სამხედრო გზაზე, ჩაჩნეთსა და დაღესტანში. 1838 წლის მაისში საძირკველი ჩაუყარა ნოვოროსიისკის ნავსადგურის მშენებლობას. მისი მმართველობის დროს, 1841 წელს, იფეთქა [[გურიის აჯანყება|გურიის გლეხთა აჯანყებამ]], რ-იცრომელიც სასტიკად ჩაახშეს. აჯანყების მეთაურების მიმართ მთავარმართებლის დაკავმიერ გამოტანილი განაჩენი იმდენად მკაცრი იყო, რომ ნიკოლოზ I-მა იგი საგრძნობლად შეარბილა. 1845–481845-1848 წლებში ბალტიისპირეთის გენ.გენერალ- გუბერნატორი იყო. 1917 ოქტ.წლის ოქტომბრის რევოლუციამდე მისი სახელი ერქვა ახლანდ.ახლანდელი რუსთაველის პროსპექტს.
 
 
 
ევგენი ალექსანდრეს ძე (1782–1858), კავკასიის მთავარმართებელი (1838–42), რუსეთის იმპერიის არმიის ინფანტერიის გენერალი (1839). დაამთავრა მოსკ. უნ-ტი. 1797-იდან სამხ. სამსახურში იყო. მონაწილეობდა საფრანგეთ-რუსეთის (1812), რუს.- ოსმ. ომებში (1806–12; 1828–29). 1838–42 მეთაურობდა ცალკე კავკ. კორპუსს. ატარებდა რუსიფიკატორულ პოლიტიკას. განამტკიცა რუს. გავლენა კავკასიაზე. აქტ. საომარ ოპერაციებს მართავდა შამილის წინააღმდეგ. ხელმძღვანელობდა გზათა მშენებლობასა და სიმაგრეთა აგებას შავი ზღვის სანაპიროზე, საქართვ. სამხ. გზაზე, ჩაჩნეთსა და დაღესტანში. 1838 მაისში საძირკველი ჩაუყარა ნოვოროსიისკის ნავსადგურის მშენებლობას. მისი მმართველობის დროს, 1841, იფეთქა გურიის გლეხთა აჯანყებამ, რ-იც სასტიკად ჩაახშეს. აჯანყების მეთაურების მიმართ მთავარმართებლის დაკავმიერ გამოტანილი განაჩენი იმდენად მკაცრი იყო, რომ ნიკოლოზ I-მა იგი საგრძნობლად შეარბილა. 1845–48 ბალტიისპირეთის გენ.- გუბერნატორი იყო. 1917 ოქტ. რევოლუციამდე მისი სახელი ერქვა ახლანდ. რუსთაველის პროსპექტს.
 
==ბიბლიოგრაფია==