ბაროკო: განსხვავება გადახედვებს შორის

ბაროკოს პოპულარობა და წარმატება წახალისებულ იქნა რომაული კათოლიკური ეკლესიის მიერ, იმ მოსაზრებით, რომ ბაროკოს ხელოვანთა დრამატული სტილი კარგი საშუალება იყო რელიგიურ თემათა პირდაპირი და ემოციური ხასიათის წარმოსაჩენად. სეკულარული არისტოკრატია ბაროკოს არქიტექტურისა და ხელოვნების დრამატულ სტილში სტუმართა და სხვა დიდგვაროვანთა მოხიბვლის საშუალებად ხედავდა,სამეფო კარისა და აროსტოკრატიის ხელოვნება იყო და მათ განდიდებას ემსახურებოდა. ბაროკოს სასახლეები ნაგებია შემსვლელზე ეტაპობრივი ეფექტის მოხდენის მიზნით - ეზო, წინაოთახი, გრანდიოზული კიბეები და მისაღები ოთახები ერთმანეთის მიყოლებით სულ უფრო დიდებული ხდება. ბაროკოს კულტურულ მიმდინარეობაზე ხელოვნების, მუსიკის, არქიტექტურისა და ლიტეტრატურის მრავალმა ფორმამ იქონია გავლენა.მაგრამ მაინც ეს სტილი უფრო მრავალფეროვანია, რთული და ზოგჯერ შინაგანი წინააღმდეგობაც ახასიათებს.მიუხედავად ფორმალურ ასთეტიკურ ნიშანთა მსგავსებისა, მის წიაღში მისტიციზმით განმსჭვალულ და რელიგიურ ექსტაზით აღბეჭდილ ან წმინდა პომპეზურ თეატრის დანიშნულების მქონე ნაწარმოებების გარდა ვხვდებით ღრმათ რეალისტურ, საღ,ცხოვრების მიერ შთაგონებულ, დემოკრატიულ მიმართულების ნაწარმოებებსაც.თავისი ხასიათით ბაროკო მკვეთრად უპირისპირდება აღორძინების ხანის ხელოვნებას, რომელსაც საფუძვლად ადო ადამიანის გონების უსაზღვრო შასაძლებლობათა რწმენა, სამყაროსა და ყოფიერების სრული ჰარმონია, კანონზომიერება და წონასწორობა,ბაროკოს ხანას კი იზიდავს დრამატული, ტრაგიკული განცდები, სულიერი აფორიაქების,მისტიური აღტყინების, აფექტაციის გადმოცემა, თითქოს შეუთავსებელი კონტრასტების შეთავსება-სიმბოლიკა და ნატურალიზმი, ასკეტიზმი და ჰედონიზმი, დახვეწილობა და სიტლანქე.