ილია ჭავჭავაძის სახლ-მუზეუმი (საგურამო): განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 1:
'''ილია ჭავჭავაძის სახლ-მუზეუმი''' — ქართველი საზოგადო მოღვაწის, პუბლიცისტის, [[მწერალი|მწერლის]] [[ილია ჭავჭავაძე|ილია ჭავჭავაძის]] მუზეუმი [[საგურამო]]ში, რომელიც 1961 წელს დაარსდა [[გიორგი ლეონიძე|გიორგი ლეონიძის]] მიერ.
შენობა ნაგებია [[აგური]]თა და [[რიყის ქვა|რიყის ქვით]] [[დუღაბი|დუღაბზე]]. დახურულია თუნუქით. ჩრდილოეთის მხრიდან სახლ-მუზეუმი ორსართულიანია, სამხრეთის მხარეს კი სამსართულიანი, სახლ-მუზეუმის ასეთი მშენებლობა განპირობებულია იმით, რომ შენობა [[რელიეფი]]ს შესაბამისადაა აშენებული. აღმოსავლეთის მხარეს მიდგმული აქვს [[კარიბჭე]] და ქვის კიბე. სახლს ჩრდილოეთით და სამხრეთით ყველა სართულზე ფართო [[აივანი|აივნები]] აკრავს, სარკმლებს აქვს ხისავე დარაბები, კარ-ფანჯრებიც ხისაა, სართულები ერთმანეთს უკავშირდება შიდა კიბეებით. თითოეული ოთახი განათებულია რამდენიმე
მუზეუმის სტაციონარულ ექსპოზიციაში წარმოდგენილია მწერლის მომერიალური ნივთები, XIX საუკუნის ქართული კულტურის წარმომადგენელთა ფოტოაპარატები, მწერლის ხელნაწერები, [[XIX საუკუნე|XIX საუკუნის]] ქართული და უცხოეთის [[სახვითი ხელოვნება|სახვითი ხელოვნების]] ნიმუშები, რომელთა შორისაა: [[ფრანგები|ფრანგი]] მხატვრის გარნიეს „ჟაკ დე მოლის მიღება ტამპლიერების ორდენში“, [[ლადო გუდიაშვილი]]ს, [[იაკობ ნიკოლაძე|იაკობ ნიკოლაძის]], [[უჩა ჯაფარიძე|უჩა ჯაფარიძის]] ნამუშევრები, საყოფაცხოვრებო ნივთები, ჭურჭელი, ავეჯი და სხვა.
ილიას გარდაცვალების შემდეგ, მისმა ცოლმა [[ოლღა გურამიშვილი|ოლღა გურამიშვილმა]] საგურამოს სახლი წერა-კითხვის გამავრცელებელ საზოგადოებას გადასცვა, სადაც ჯერ დაწყებითმა სკოლამ დაიწყო ფუნქციონირება, შემდეგ კი სასოფლო-სამეურნეო სასწავლებელი გახდა.
|