მაიევტიკა: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 6:
„[[ნადიმი (პლატონი)|ნადიმში]]“ სოკრატე ამტკიცებს, რომ მოწაფე არ არის ცარიელი ჭურჭელი, რომელიც მასწავლებელმა ცოდნით უნდა აავსოს: „კარგი იქნებოდა, რომ სიბრძნე იყოს წყალივით, რომელიც ყოველთვის გადადინდება სავსე თასიდან ცარიელში, როდესაც მას ტყავის ძაფზე გადაატარებ“.<ref>პლატონი, „ნადიმი“ (175 d4-e1)</ref> არამედ, მასწავლებელმა მოწაფის სწავლებისთვის მეანის ფუნქცია უნდა შეასრულოს. “[[თეეტეტი (პლატონი)|თეეტეტში]]” სოკრატე ამას შემდეგნაირად ხსნის: „ჩემი ხელობა ძალიან ჰგავს მეანისას; ერთადერთი განსხვავება ის არის, რომ ჩემი პაციენტები არიან მამაკაცები და არა ქალები და ჩემს საზრუნავს წარმოადგენს არა სხეული არამედ სული, რომელიც დაბადების წვალებაში იმყოფება“.<ref>პლატონი, „თეეტეტი“ (149 e-150d)</ref> სოკრატეს აზრით, მასწავლებლის ამოცანაა დაუსვას მოწაფეს ისეთი კითხვები, რაც მასში დაფარულ ცოდნას გაამჟღავნებს.
სოკრატეს იდეა, რომ ის ასრულებს მეანის როლს, გამომდინარეობს პლატონის „გახსნების თეორიიდან“ (anamnesis), სადაც პლატონი
== სქოლიო ==
|