ილია ჭავჭავაძის სახლ-მუზეუმი (საგურამო): განსხვავება გადახედვებს შორის

შენობა ნაგებია [[აგური]]თ და [[რიყის ქვა|რიყის ქვ]]ით დუღაბზე. დახურულია [[თუნუქი]]თ. ჩრდილოეთის მხრიდან სახლ-მუზეუმი ორსართულიანია, სამხრეთის მხარეს კი სამსართულიანი, სახლ-მუზეუმის ასეთი მშენებლობა განპირობებულია იმით, რომ შენობა [[რელიეფი]]ს შესაბამისადაა აშენებული. აღმოსავლეთის მხარეს მიდგმული აქვს [[კარიბჭე]] და [[ქვის კიბე]]. სახლს ჩრდილოეთით და სამხრეთით ყველა სართულზე ფართო აივნები აკრავს, სარკმლებს აქვს ხისავე დარაბები, [[კარ-ფანჯრებ]]იც ხისაა, სართულები ერთმანეთს უკავშირდება შიდა [[კიბე]]ებით. თითოეული ოთახი განათებულია რამდენიმე [[ოთახი]]თოთახით. პირველი სართული შიდა ოთახებს უკავია, რომელიც ოჯახის წევრებისთვის იყო განკუთვნილი, მეორე სართულზე მისაღები [[ოთახი]], სასადილო და სათამაშო ოთახებია განლაგებული დერეფანთან ერთად. მესამე სართულზე კი [[საძინებელი]]. [[ეზო]]შიეზოში მდებარეობს ილიას სამეურნეო დანიშნულების ნაგებობები.

მუზეუმის სტაციონარული ექსპოზიციაში წარმოდგენილია მწერლის მომერიალური ნივთები, მე-19 საუკუნის ქართული კულტურის წარმომადგენელთა ფოტოაპარატები, მწერლის ხელნაწერები, მე-19 საუკუნის [[ქართული]] და უცხოეთის [[სახვითი ხელოვნება|სახვითი ხელოვნებ]]ის ნიმუშები, რომელთა შორისაა: [[ფრანგი]] [[მხატვარი|მხატვ]]რის გარნოეს „ჟაკ დე მოლის მიღება ტამპლიერების ორდენში“, [[ლადო გუდიაშვილი]]ს, [[იაკობ ნიკოლაძე|იაკობ ნიკოლაძ]]ის, [[უჩა ჯაფარიძე|უჩა ჯაფარიძ]]ის ნამუშევრები, საყოფაცხოვრებო ნივთები, [[ჭურჭელი]], [[ავეჯი]] და სხვა.