პეტრიწონის მონასტერი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[[ფაილი:Bochkovi (Petritsoni) monastery tipikon (Sofia)-last page.jpg|მინიატიურა|ღვთისმშობლის ხატის ქართული წარწერის ასლი, პეტრიწონის ტიპიონისტიპიკონის სოფიის ასლის ბოლო გვერდზე.]]

მონასტრის არქიტექტურა გამოირჩევა საერთო რწმენით დაკავშირებული ბიზანტიური, ქართული და ბულგარული კულტურისკულტურების უნიკალური კომბინაციით.

მონასტერი [[1083]] წელს დააფუძნა უფლისწულმადიდებულმა [[გრიგოლ ბაკურიანის ძე]]მ, რომელიც ცნობილი ქართველი სახელმწიფო მოღვაწე და სამხედრო მეთაური იყო [[ბიზანტია|ბიზანტიის]] კარზე. მანვე შეუდგინა მონასტერს [[ტიპიკონი]] ქართულ და ბერძნულ ენებზე.

კომპლექსში შედიოდაშედის ღვთისმშობლის (მთავარი ტაძარი), იოანე ნათლისმცემლისა და [[წმინდა გიორგი]]ს ეკლესიები, აგრეთვე საძვალე (საძვალეში დაკრძალული არიან ძმები აბაზ და გრიგოლ ბაკურიანის ძენი). პეტრიწონის მონასტრის ირგვლივ მდებარე მიწები და დასახლებები მის საკუთრებას შეადგენდნენ, რაც ხელს უწყობდა მონასტრის ეკონომიკურად გაძლიერებას და დაწინაურებას. მონასტერთან არსებობდა [[პეტრიწონის სემინარია|სემინარია]]. იქაურ მწიგნობრულ საქმიანობას, ტრადციული აზრით თითქმის ოცი წლის მანძილზე ხელმძღვანელობდა [[იოანე პეტრიწი]], რომლის ლიტერატურულ-ფილოსოფიურმა სკოლამ კიდევ უფრო დაუახლოვა ქართული მწერლობა ბიზანტიურს. დოგმატური ფილოსოფიის წიგნების თარგმნითა და კომენტარებით დიდად შეუწყო ხელი ქართული ფილოსოფიური აზროვნების განვითარებას. [[1204]] წელს მონასტერი [[ჯვაროსნული ომები|ჯვაროსნებმა]] დაარბიეს და გაძარცვეს.

ბულგარეთის მეორე იმპერიის პერიოდში მონასტერს მფარველობდა მეფე [[ივანე ალექსანდრე]], რაცრომელიც სამლოცველოს ერთ-ერთი არკის კედლის ფრესკაზეა გამოსახული. მე-11 საუკუნიდან მონასტერში სკოლა იყო განთავსებული.