ვალერიან კანდელაკი: განსხვავება გადახედვებს შორის

ვალერიან კანდელაკი იყო ქართული მეღვინეობის ერთ-ერთი ფუძემდებელი, რომელმაც მიმართულება მისცა მეღვინეობის განვითარებას საქართველოში. იგი დაიბადა წვრილშვილიანი მღვდლის ოჯახში. ვალერიანი [[1891]] წლიდადნ [[1892]] წლამდე სწავლობდა [[ოზურგეთის სასულიერო სასწავლებელი|ოზურგეთის სასულიერო სასწავლებელში]]. 1892 წელს იგი გადაჰყავთ [[ქუთაისი]]ს სასწავლებელში სადაც დაამთავრა 4 კლასი. ამის შემდეგ ვალერიანს გზავნიან [[ყირიმი|ყირიმში]] და სწავლას აგრძელებს [[იალტა|იალტის]] ნიკიტის მებაღეობა-მევენახეობის სასწავლებელში, რომელიც დაამთავრა [[1903]] წელს. ამავე წელს იწყებს პრაქტიკას იალტის სკოლის ირგვლივ არსებულ სხვადასხვა სარდაფში. შემდეგ ეწყობა მეღვინედ „მაგარაჩის“ მახლობლად მდებარე „სულთამ“ მამულის სარდაფში, სადაც იმ დროს მუშაობდა მისი ძმა ევგენი, რომელსაც ასევე დამთავრებული ჰქონდა ნიკიტის სასწავლებელი. როგორც ეტყობა ძმამ დიდი გავლენა მოახდინა ვალერიანზე გზის არჩევანში.

 

 

 

ვალერიან კანდელაკი არის ავტორი მრავალი ქართული ღვინისა მათ შორის სუფრის სამარკო ღვინოების: '''”მანავის მწვანე”''', '''”ყვარელი 50”''', იკემის ტიპის - '''”მჭკნარა”''', '''”მოტკბო”'''. ვალერიანი იყო ორდინალური თეთრი და წითელი '''N1, N2, N8 კახური, N18''' და '''N22''' ღვინოების დამზადების ინიციატორი დიდი ქართველი, იმჟამად პირველი ღვინის ქარხნის მთავარ მეღვინის, '''იორამ თარხნიშვილის''' მონაწილეობით. აგრეთვე შექმნა პორტვეინის ტიპის ღვინოები '''”საამო”''', '''”კარდანახი”''', მადერის ტიპის ღვინო '''”ანაგა”''', ლიქიორის ტიპის ღვინო '''”სალხინო”''', უნგრული ტოკაის ტიპის ღვინო '''”ხიხვი”(იგივე ჯანანური)''',სადესერტო '''”აფხაზეთის თაიგული”''' და სხვ.