რობერტინები: განსხვავება გადახედვებს შორის
შექმნილია გვერდის თარგმნით "Robertiens" |
(განსხვავება არ არის)
|
20:05, 10 მაისი 2019-ის ვერსია
რობერტელთა ოჯახის სახელწოდება წარმოდგება საკუთარი სახელი რობერტისგან, რომელსაც ბევრი მისი წარმომადგენელი ატარებდა[1]. წარმომადგენელი ამ ფრანკი დიდგვაროვნების ძალაუფლება განმტკიცებული იყო ნოისტრიაში. ცნობილია არა იმდენად არამდგრადი სამეფო მდგომარეობით, რამდენადაც "უნარით, უარი თქვან გვირგვინზე რათა განიმტკიცონ საკუთარი პოზიცია".[2]მათ სამეფოში და მართონ ფაქტობრივად. ტახტზე ავიდა ოჯახის სამი წევრი. ეუდესი იგივე ოდონი 888 წელს, მისი ძმა რობერტ 1ლი 922 წელს და ამ უკანასკნელის შვილიშვილი ჰუგო კაპეტი. 987 წელს. მისი შთამომავლები იწოდებიან კაპეტინგებად და უწყვეტად მეფობდნენ საფრანგეთში 987-დან 1792 წლამდე (805 წლის განმავლობაში). შემდეგ, 1815 -1848 წლებში (33 წლის განმავლობაში). ასევე 888 - 1848 წლებში რობერტინების ოჯახი უმნიშვნელოვანეს პოლიტიკურ როლს თამაშობდა საფრანგეთში.
.jpg)
</br> ( განათება, ბესანკონის მუნიციპალური ბიბლიოთეკა, XIV საუკუნე) ).
რობერტინების ისტორია და გენეალოგია
რობერტინების ოჯახის წარმოშობა უცნობი იყო დიდი ხნის განმავლობაში და ჩამოყალიბდა ბევრი მოსაზრება. არსებობს ვერსია, რომ რობერტ ძლიერი იყო აგანტური შთამომავალი შილდებრანის, მაგრამ ეს თეორია უარყოფილია. მე-20 საუკუნეში რამდენიმე ისტორიკოსთა შრომებზე დაყრდნობით ჩამოყალიბდა რამდენიმე თეორია, რომლებიც შესაძლოა იყოს სარწმუნო. კაპეტინგების წინაპრები აყალიბებენ ოჯახურ ჯგუფს უკანასკნელი მეროვინგების მომსახურეებთან ერთად. სურათზე წარმოდგენილი დაფა კიდევ ერთი მტკიცებულებაა რობერტინების საგვარეულო ხაზთან დაკავშირებული მოსაზრებისა.
რ
- ↑ ↑ Le prénom Robert se retrouve quasiment à chaque génération chez les Robertiens puis chez les Capétiens directs. Philippe IV le Bel fut le dernier roi capétien à attribuer le prénom Robert à l'un de ses fils. Les Bourbons qui descendent de Robert de Clermont, fils de Saint Louis, utilisèrent de nouveau ce prénom au XIXe siècle avec Robert d'Orléans, duc de Chartres et Robert Ier, duc de Parme.
- ↑ ↑ Christian Bonnet, Christine Descatoire, Les Carolingiens (741-987), Armand Colin, 2001, p. 91