ტაიგა: განსხვავება გადახედვებს შორის

ჩრდილოეთის ტაიგაში ხედგომა უფრო ხშირია, მაგრამ მაინც მეჩხერი და დაბალი ბონიტეტისა. აღმოსავლეთ ევროპაში ჭარბობს ევროპული ნაძვი, აღმოსავლეთისაკენ კი მატულობს ციმბირული ნაძვი, დასავლეთით ევროპული სოჭი, ნაწილობრივ ევროპული ლარიქსი; მცირე ფართობებზე, მწირსა და ქვიშიან ნიადაგზე, ჩვეულებრივი [[ფიჭვი]]ს მღიერიანი ტყეებია, დაჭაობებისას — [[სფაგნიმიანი]].

 

 

ტაიგის დამახასითებელი ნიშნები უფრო გამოხატულია შუა ტაიგაში. ხეთადგომა აქ შეკრულია, [[ბონიტეტი]] მაღალი და და თესლით განახლებაც უკეთესიც. ჩრდილოეთისაკენ ძლიერდება [[არყი]] და [[ვერხვი]], ხავსის საფარი, რაც ზღუდავს ქვეტყის განვითარებას.