კონსტანტინე ყიფიანი: განსხვავება გადახედვებს შორის

|დაბ თარიღი = [[{{დაბადების თარიღი|1849|3|3}} მარტი]], [[1849]]

| გარდ თარიღი = [[17{{გარდაცვალების აპრილი]],თარიღი [[და ასაკი|1921]]|4|17|1849|3|3}}

სწავლობდა თბილისის გიმნაზიაში, შემდეგ პეტერბურგისა[[პეტერბურგი]]სა და მოსკოვის[[მოსკოვი]]ს სამხატვრო აკადემიებში, რომელიც დაამთავრა [[1873]] წელს. მას ცხოვრების ფართო ასპარეზი ჰქონდა გადაშლილი, მაგრამ მსახიობისა და საზოგადო მოღვაწის მძიმე ჭაპანი არჩია. სიყმაწვილიდან სცენამ გაიტაცა. თექვსმეტი წლისამ პირველად შეასრულა პაჟის როლი მოკიერისმოლიერის ცოლის„ცოლის შერთვევინებაშიშერთვევინებაში“. აქედან მოყოლებული, ნახევარ საუკუნეზე მეტი ხნის განმავლობაში თეატრის სიყვარული არ განელებია, ბოლომდე დარჩა მისი ერტგულიერთგული და უანგარო მსახური. იყო სახალხო თეატრის პირველი რეჟისორი და მსახიობი. კონსტანტინე ყიფიანს ეკუთვნის თეორიული ხასიათის ნაშრომეინაშრომები თეატრსა და მსახიობის ოსტატობაზე. ის ასევე რმოდენიმე მოთხრობისა და ნარკვევის ავტორია. მის კალამს ეკუთვნის პიესები: „ბედი ქართლისა“, „ორი მამა“, „ცოტნე დადიანი“, „ბრძოლა“, „დატრიალდა ჯარა“. წერდა [[რუსული ენა|რუსულადაც]]: „ომი ოჯახში“, „გამარჯვება“, „საიდუმლოება“. ეწეოდა მთარგმნელობით მოღვაწეობას. უპირატესად თარგმნიდა მხატვრულ და პოლიტიკური ხასიათის ლიტერაურასლიტერატურას, შეადგინა რუსულ-ქართული ბოტანიკური ლექსიკონი, რაც ჩვენი ეროვნული ლექსიკოგრაფიის ძვირფასი შენაძენია.