რაფაელ ჩიმიშკიანი: განსხვავება გადახედვებს შორის

'''რაფაელ ჩიმიშკიანი''' (დ. [[23 მარტი]] [[1929]], [[თბილისი]], [[საქართველო]]) — [[სსრკ|საბჭოთა]] ძალოსანი (50, 60 კგ). სპორტის დამსახურებული ოსტატი ([[1952]]). [[1952]] წლის ჰელსინკის ოლიმპიური თამაშების ჩემპიონი, მსოფლიოს ორგზის ჩემპიონი ([[1954]], 55[[1955]]) და ორგზის მეორე პრიზიორი ([[1950]], 53[[1953]]), ევროპის ექვსგზის ჩემპიონი ([[1950]]-51[[1951]], 54[[1954]]-57[[1957]]) და მეორე პრიზიორი ([[1953]]), მსოფლიო უნივერსიადების ჩემპიონი ([[1951]]). სსრკ ათგზის ჩემპიონი ([[1949]], 51[[1951]], 54[[1954]], 55[[1955]], 60[[1960]] — პირად შეჯიბრებაში, [[1948]]-[[1952]] — გუნდურ ჩათვლაში). ხუთგზის მეორე ([[1950]], 52[[1952]], 53[[1953]], 57[[1957]], 58[[1958]]) და მესამე ([[1956]]) პრიზიორი, სსრკ ხალხთა I სპარტაკიადის მესამე პრიზიორი ([[1956]]). საერთაშორისო კატეგორიის მსაჯი. ღირსებისა და ვახტანგ გორგასლის II ხარისხის ორდენის კავალერი, თბილისის საპატიო მოქალაქე.

ოლიმპიური ჩემპიონის ტიტული ჰელსინკში ([[ფინეთი]]) მსოფლიო რეკორდით მოიგო: სამჭიდის ჯამში 337,5 კგ დაძლია. დასახელებულია საქართველოს XX საუკუნის საუკეთესო ძალოსნად. 1952–1957[[1952]]–[[1957]] წლებში 10-ჯერ დაამყარა მსოფლიო რეკორდი: სამჭიდში 5-ჯერ, ატაცში — 3-ჯერ, აკვრაში — 2-ჯერ. [[1955]] წლის ივნისში, მოსკოვში საბჭოთა კავშირის და ამერიკის შეერთებული შტატების საუკეთესო ძალოსანთა ნაკრები გუნდების შეხვედრა გაიმართა. თავის წონით კატეგორიაში (60კგ) 340 კგ დაძლია და მეტოქე დაამარცხა. რაფაელ ჩიმიშკიანი არის ძალოსნობაში საერთაშორისო კატეგორიის მსაჯი. [[2003]] წელს თბილისის საპატიო მოქალაქის წოდება მიენიჭა. [[2011]] წელს, სერიაში „ქართველი ოლიმპიური ჩემპიონები“ (პროექტის ავტორი და მთავარი რედაქტორი ელგუჯა ბერიშვილი) გამოიცა დავით ჭელიძის წიგნი „რაფაელ ჩიმიშკიანი“.