მაკო საფაროვა-აბაშიძე: განსხვავება გადახედვებს შორის

| დაბთარიღი = [[18 თებერვალი]], [[1860]] {{დაბადების თარიღი|1860|2|18}}

ბავშვობიდანვე იყო გატაცებული სასცენო მოღვაწეობით. სცენური მოღვაწეობა დაიწყო 1879 წელს [[ილია ჭავჭავაძე|ილია ჭავჭავაძისა]] და [[აკაკი წერეთელი|აკაკი წერეთლის]] მიერ განახლებულ ქართულ პროფესიულ თეატრში. მისი მაღალნიჭიერი, გამომხატველობითი რეალისტური ხელოვნება გამოირჩეოდა სოციალური უსამართლობის წინააღმდეგ ბრძოლის სულისკვეთებით; დიდი ოსტატობით ასრულებდა როგორც დრამატულ, ისე კომედიურ (მონაწილეობდა [[ოპერეტა|ოპერეტებშიც]]) როლებს: ნატალია ([[გაბრიელ სუნდუკიანი]]ს „ხათაბალა“), კლოდინა, ტუანეტი ([[მოლიერი]]ს „ჟორჟ დანდენი“, „ეჭვით ავადმყოფი“), ელენე, მაშო ([[აქვსენტი ცაგარელი|აქვსენტი ცაგარლის]] „კუდურ ხანუმ“, „ციმბირელი“), ლიზა ([[ალექსანდრე გრიბოედოვი]]ს „ვაი ჭკუისაგან“), მარია ანტონოვნა ([[ნიკოლოზ გოგოლი]]ს „რევიზორი“), ფაიხოში ([[დავით ერისთავი]]ს „სამშობლო“), ოფელია ([[უილიამ შექსპირი]]ს „ჰამლეტი“), ლუიზა ([[ადოლფ დენერი]]სა და [[ეჟენ კორმონი]]ს „ორი ობოლი“), პოლინა ([[ალექსანდრე ოსტროვსკი]]ს „შემოსავლიანი ადგილი“). საფაროვა ქართულად თარგმნიდა [[რუსული ენა|რუსულ]] და [[ფრანგული ენა|ფრანგულ]] პიესებს. პიესაში შესრულებული როლისთვის „შემოსავლიანი ადგილი“ ალექსანდრე ოსტროვსკი საფაროვა-აბაშიძეს მაღალ შეფასებას აძლევდა.