გრავიტაციული ტალღები: განსხვავება გადახედვებს შორის

[[აინშტაინი, ალბერტ|აინშტაინი]]<nowiki/>ს [[ფარდობითობის თეორია|ფარდობითობის თეორიაში]], [[გრავიტაცია]] წარმოდგენილია როგორც [[ფენომენი]], რომელიც [[სივრცე-დრო|სივრცე-დროის]] გამრუდების შედეგად წარმოიქმნება. ეს გამრუდება კი წარმოიქმნება რაიმე [[მასა|მასის]] არსებობით [[სივრცე|სივრცეში]]. ზოგადად, რაც უფრო მეტი მასაა მოქცეული ნაკლებ სივრცეში, მით უფრო გამრუდებულია [[სივრცე-დრო]].

როდესაც გრავიტაციული ტალღა დამკვირვებელს გაცდება, დამკვირვებელი მას დაჭიმულობის ეფექტით შეიგრძნობს. სხეულებს შორის დაშორება იზრდება და მცირდებარიტმულად რითმულადმცირდება, როდესაც მათ გრავიტაციული ტალღა გაცდება. ეს ხდება მიუხედავად იმისა, რომ ასეთი თავისუფალი ობიექტები არასდროს ექვემდებარება გაუწონასწორებელ ძალას,. ამ ეფექტის [[მაგნიტუდა]] მით უფრო მცირდება, რამდენადაც გრვაიტაციული ტალღა შორდება შორდებათავის მისწყარო წყაროსშორდება. ზემოთ ნახსენები [[პულსარი|პულსარების]] ([[ნეიტრონული ვარსკვლავი|ნეიტრონული ვარსკვლავების]]) წყვილი ამ ტალღების ძლიერი წყაროა. მაგრამ, ამ წყვილის და [[დედამიწა|დედამიწის]] შორის ასტრონომიული დაშორების გამო, გრავიტაციული ტალღების ზემოქმედება ჩვენზე პრაქტიკულად ნულის ტოლია (1 10²⁰_ში). მეცნიერებმა გრავიტაციული ტალღების არსებობა სუპერმგრძნობიარე სენსორებით დაამტკიცეს.