ველისპირი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 12:
|საწრმუნოებრივი შემადგენლობა =
}}
'''ველისპირი'''<ref>„[[საქართველოს სსრ გეოგრაფიული სახელების ორთოგრაფიული ლექსიკონი]]“, თბ. 1987, გვ. 28</ref><ref>„[[საქართველოს გეოგრაფიული სახელების ორთოგრაფიული ლექსიკონი]]“, თბ. 2009, გვ. 42</ref> ([[1949]] წლის [[12 ივლისი|12 ივლისამდე]] — ''„ქეივანბულგასონი“''<ref>საქართველოს სსრ უმაღლესი საბჭოს პრეზიდიუმის საინფორმაციო-სტატისტიკური განყოფილება, „საქართველოს სსრ ადმინისტრაციულ ტერიტორიული დაყოფა 1949 წლის 1 სექტემბრისათვის“, თბ., 1949</ref>) — [[სოფელი]] [[აღმოსავლეთი საქართველო|აღმოსავლეთ]] [[საქართველო]]ში, [[ქვემო ქართლის მხარე|ქვემო ქართლის მხარის]] [[დმანისის მუნიციპალიტეტი|დმანისის მუნიციპალიტეტში]], [[სარკინეთი]]ს [[თემი|თემში]].<ref>, [http://upload[გომარეთის პლატო]]ზე.wikimedia.org/wikipedia/commons/3/35/Census_of_village_population_of_Georgia.pdf საქართველოსზღვის ადმინისტრაციულ-ტერიტორიულიდონიდან ერთეულები1320 მ, [[დმანისი]</ref>]დან 20 კმ. 64 მცხ. (2002).
 
==ისტორია==
სოფელის სახელწოდება „ქეივან-ბულგასანი“ დაფიქსირებულია [[1898]] წლის რუსეთის [[ერთვერსიანი რუკა|ერთვერსიან რუკაზე]] «Кеиванъ-Булгасанъ»/«Эргышъ-Оглы» სახით.
 
==ისტორია==
ველისპირი შესაძლოა ვახუშტი ბატონიშვილის (XVIII ს.) სოფლების სიაში მოხსენიებული და რუკაზე დატანილი „თოფრაყალა“ იყოს. „დასტურლამალის“ მიხედვით, ზურტაკეტის თოფრაყალის გლეხებს, მეზობელ სოფლელებთან ერთად, შეწერილი ჰქონდათ საფერისცვალებო თევზის ჭერა. 1721 აღწერის მიხედვით, ამ სოფელში ითვლებოდა 2 მებატონე (ნოდარ და ავთანდილ სუფრაჯები) და 3 გამომღები ყმა. ამჟამად ველისპირში ქართველებთან ერთად ცხოვრობენ ბერძნები, რომლებიც რუსეთის მთავრობამ 1830 წელს გადმოასახლა [[გიუმიშხანე]]დან. მათ თან მოიტანეს იქაური სოფლის სახელი – ბულჰასან-ქეივან, რომელიც 1949 წელს ველისპირით შეიცვალა.
 
==ღირსშესანიშნაობები==
ველისპირში ორი ეკლესიაა, ორივე გვიან გადაკეთებული. პირველი (მოზრდილი) დარბაზული შენობაა, რომელსაც გადაკეთების მიუხედავად, ერთგან მაინც შერჩენია ადრინდელი ფეოდალური ხანის კედლის წყობა – ნალისებრი თაღი და ასევე შემკული ლავგარდანები; სატრაპეზო ლოდზე გამოსახულია „ბოლნური მედალიონი“. მეორე ეკლესია ქედზეა, დას. კედელზე განახლების თარიღად მინიშნებულია 1888 წელი. სამხრეთის სარკმელს განვითარებული ფეოდალიზმის ხანის ჩუქურთმიანი ქვა ამკობს.
 
==ლიტერატურა==
{{ქე|3|243|დ. ბერძენიშვილი}}
* ვახუშტი, „აღწერა სამეფოსა საქართველოსა“, თ. ლომოურისა და ნ. ბერძენიშვილის რედ., თბ., 1941;
* „ქართული სამართლის ძეგლები“, ივ. სურგულაძის გამოც., თბ., 1970.
* ლორთქიფანიძე ი., „ქვემო ქართლი XVIII ს. პირველ მეოთხედში“, ნაწ. 1–2, თბ., 1935;
* ყაუხჩიშვილი ს., „ბერძნების დასახლების ისტორია საქართველოში“, «ქუთაისის პედ. ინსტიტუტის შრომები», 1942, ტ. 4.
 
==სქოლიო==
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/ველისპირი“-დან