ჟან კალვინი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[[1536]] წელს გაემგზავრა [[შვეიცარია|შვეიცარიის]] ქალაქ [[ბაზელი|ბაზელში]], თუმცა გზად შეჩერდა და, საბოლოოდ, დასახლდა [[ჟენევა]]ში. იმავე წელს ქალაქიდან გაქცევა მოუწია, ვინაიდან ძალაუფლება მისმა მოწინააღმდეგეებმა ჩაიგდეს ხელთ. [[1538]] – [[1541]] წლებში [[სტრასბური|სტრასბურში]] მღვდლად მსახურობდა. [[1541]] წელს ჟენევის მაგისტრატმა სთხოვა ქალაქში დაბრუნება. კალვინი დაბრუნდა ჟენევაში, სადაც სიკვდილამდე იცხოვრა. კალვინის რეფორმატორული იდეები არამარტო შვეიცარიაში გავრცელდა, არამედ მრავალ სხვა ქვეყანაში.

იმ დროის ცნობილი მეცნიერი, ექიმი, თეოლოგი და ენათმეცნიერი [[მიგელ სერვეტი]], რომელიც წერდა ნაშრომებს [[სამების დოგმატი]]ს წინააღმდეგ, ჩაება კალვინთან მიმოწერაში. კალვინმა რამდენიმე მიმოწერის შემდეგ, თავის მეგობარს მისწერა: „თუ სერვეტი ხელში ჩავიგდე, არ ვაცოცხლებ“. მართლაც, ცოტა ხანში პირველი მცდელობა კალვინის მხრიდან ვენაში მოხდა, სადაც სერვეტი გამოიჭირა და ბრალი დასდო. სერვეტი ციხეში ჩასვეს, თუმცა იგი გაიქცა ციხიდან, სანამ განაჩენს გამოუტანდნენ. ცოტა ხნის შემდეგ, სერვეტი [[ჟენევა]]ში გამოჩნდა, სადაც კალვინმა თავისი ქადაგებისას მსმენელებში ამოიცნო და დააპატიმრებინა. [[ჟენევა|ჟენევის]] კანონებით სხვა ქვეყნის მოქალაქის გასამართლება არ შეიძლებოდა, თუ იგი არაფერ ცუდსკრიმინალს არ ჩაიდენდა ქალაქში. თუმცა კალვინმა მთელი თავისი გავლენა გამოიყენა, არამარტო თავის ქვეყანაში, არამედ წერილები დააგზავნა სხვა ქალაქებში და სთხოვა იქ მყოფთ, რომ სერვეტის მოკვლაში დახმარებოდნენ. საბოლოოდ, კალვინმა თავისი გაიტანა და განაჩენი [[26 ოქტომბერი|26 ოქტომბერს]] დამტკიცდა — 41 წლის სერვეტის ცეცხლზე დაწვა მიესაჯა. თავისი წიგნები მიაყარეს და ცეცხლი წაუკიდეს, მისი ბოლო სიტყვები იყო: „უფალო იესო ქრისტე, ძეო მარადიული ღვთისა, შემიწყალე მე“. კალვინი ამის შემდგომ წერდა: „უნდა განადგურდნენ ესენი (ანაბაპტისტები) ისე, როგორც ესპანელი სერვეტი გავანადგურე...“