საფრანგეთის ეროვნული ბიბლიოთეკა: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 8:
[[1537]] წელს მეფის ბრძანებით ყველა ფრანგული გამომცემლობა და წიგნით მოვაჭრე ვალდებული იყო დაედოთ ბულაში ერთი ეგზემპლარი დაბეჭდილი წიგნიდან. [[1544]] წელს სამეფო ბიბლიოთეკა გადაიტანეს ფონტენბლოში. ამ დროისათვის ის ითვლიდა 1500 ტომს, ჩათვლით 41 ბერძნულ, 4 ივრითულ და 2 არაბულ ენაზე და იყო ერთ-ერთი უმდიდრესი ევროპაში. ორი წლის შემდეგ სამეფო ბიბლიოთეკა გაიხსნა დამთვალიერებელთათვის. ფრანცისკას შვილმა [[ჰენრიხ II|ჰენრიხ II-მ]] გაზარდა აუცილებელი ეკზემპლარების რაოდენობა. [[კარლოს IX (საფრანგეთი)|კარლოს IX-ის]] მეფობის ბოლოს ბიბლიოთეკა რომელიც ითვლიდა 1560 წლისათვის 3560 ერთეულს დაბრუნდა [[ფონტენბლოს სასახლე|ფონტენბლოდან]] პარიზში.
ლუდოვიკ XIII-ის დროს [[ლუვრი|ლუვრის]] ბიბლიოთეკა ეკუთვნოდა პირადად მეფეს და იწოდებოდა სამეფო კაბინეტად. 1622 წელს გამოქვეყნებულ იქნა ნაკრების პირველი კატალოგი. [[ლუდოვიკო XIV|ლუდოვიკ XIV]] ისევ აკეთებდა გახსნილ ბიბლიოთეკას მნახველებისთვის. მისი მეფობისას სამეფო ბიბლიოთეკამ მიიღო და შეიძინა საჩუქრად ბევრი წიგნი და ხელნაწერი. იმ პერიოდის მთავარი შენაძენი იყო: 9000 ტომიანი კრებული და 260 ხელნაწერი, საჩუქრად ძმები დიუპირები|ძმები დიუპირებისაგან; ნაბოძები ორლეანის გასტონის, რომელიც შედგებოდა: წიგნებისაგან, ხელნაწერებისაგან, მედლისგან, მინიატურისაგან, ნახატებისაგან და სხვა იშვიათობებისგან. გრაფ დე ბეტიუნის
▲[[ლუდოვიკო XIV|ლუდოვიკ XIV]] ისევ აკეთებდა გახსნილ ბიბლიოთეკას მნახველებისთვის. მისი მეფობისას სამეფო ბიბლიოთეკამ მიიღო და შეიძინა საჩუქრად ბევრი წიგნი და ხელნაწერი. იმ პერიოდის მთავარი შენაძენი იყო: 9000 ტომიანი კრებული და 260 ხელნაწერი, საჩუქრად ძმები დიუპირები|ძმები დიუპირებისაგან; ნაბოძები ორლეანის გასტონის, რომელიც შედგებოდა: წიგნებისაგან, ხელნაწერებისაგან, მედლისგან, მინიატურისაგან, ნახატებისაგან და სხვა იშვიათობებისგან. გრაფ დე ბეტიუნის - ნაბოძები: ისტორიული დოკუმენტის კრებული, რაოდენობა 1923 ტომი. 1669 წელს იქნა შეძენილი ექიმი ჟაკა მენდელის ბიბლიოთეკა, შემდგარი 10000 წიგნისა და 136 ხელნაწერისაგან. 1715 წელს ბიბლიოთეკამ მიიღო საჩუქრად გენერის ცნობილი კრებული.
ბიბლიოთეკის გამგებლობა [[კოლბერგის მორალური განვითარების თეორია|კოლბერის]] ხელთ იყო, როგორც სამეფო შენობის მთავარი ინტენდატი. ის ასევე აგზავნიდა მეცნიერებს საზღვარგარეთ, რომ მოეძიათ და შეეძინათ წიგნები: აქედან გამომდინარე საფრანგეთში შემოიტანეს ფასდაუდებელი წიგნები და ხელნაწერები [[საბერძნეთი|საბერძნეთიდან]], [[ეგვიპტე|ეგვიპტიდან]], [[სპარსეთი|სპარსეთიდან]], [[კონსტანტინოპოლი|კოსტანტინოპოლიდან]], [[იტალია|იტალიიდან]], [[პორტუგალია|პორტუგალიიდან]], [[შვეიცარია|შვეიცარიიდან]] და სხვა ქვეყნებიდან. [[ლუდოვიკო XV (საფრანგეთი)|ლუდოვიკო XV
[[საფრანგეთის რევოლუცია|საფრანგეთის რევოლუციის]] დროს კონვენტის გადაწყვეტილებით ბიბლიოთეკა გახდა ეროვნული, როგორც სხვა ბევრი სამეფო დაწესებულება და იწოდებოდა როგორც "ერიკნული". ამ პერიოდში ბიბლიოთეკა შეივსო აურაცხელი სიმდიდრით. აქ გადმოიტანეს მონასტრებისა და დევნილი არისტოკრატების წიგნები. აქედან უმდიდრესი იყო სენ-ჟერმენ-დე-არე|სენ-ჟერმენ-დე-არეს სააბატოს კოლექცია, რორბონის კოლექცია. მოგვიანებით შეძენილი ბიბლიოთეკიდან მნიშვნელოვანი იყო ლაბედუაიერის 10 000 წიგნიანი კრებული.
| |||