დანიელი: განსხვავება გადახედვებს შორის

'''დანიელი''' ([[ებრ.]]: דָּנִיּאֵל, <small>თანამედროვე</small> Daniyyel <small>ტიბერიული</small> Dāniyyêl ;[[სპარს.]]: دانيال, Dâniyal <small>ან</small> Danial, <small>ასევე</small> Dani, داني ; [[არაბ.]]: دانيال, Danyal "მსაჯული ჩემი–ღმერთი" [[ძვ. წ. VI საუკუნე|600 წ. ქრისტეს შობამდე]]. ხსენების დღე: <small>ძვ.სტ.</small> [[17 დეკემბერი|17.12]]; <small>ახ. სტ.</small> [[30 დეკემბერი|30.12]]) — [[დანიელის წიგნი]]ს ცენტრალური ფიგურა, [[ბიბლია|ბიბლიის]] ერთ-ერთი უდიდესი [[წინასწარმეტყველი#ქრისტიანობაში|წინასწარმეტყველი]].

 

'''როდესაც [[ნაბუქოდონოსორ II|ნაბუქოდონოსორი]] შეიჭრა [[იუდეა]]ში და დაანგრია წმინდა ქალაქი [[იერუსალიმი]], ქალაქში დარჩენილი მოსახლეობა ტყვედ წაიყვანა [[ბაბილონი|ბაბილონში]]. მეფემ საჭურისთა მთავარს უბრძანა, ტყვეთა შორის გამოერჩია სამეფო მოდგმიდან და დიდებულთაგან უნაკლო, შესახედავად მშვენიერი, ყველა სიბრძნეში დახელოვნებული, ნიჭიერი და სწავლის უნარიანი ყმაწვილები, რომელთაც შეეძლებოდათ მეფის კარზე სამსახურის გაწევა და [[ქალდეველები|ქალდეველთა]] მწიგნობრობისა და ენის შესწავლა. მეფის ბრძანება შეასრულეს. მეფემ ყმაწვილებს განუწესა ულუფა თავისი სუფრიდან და ის ღვინო, თავად რომ სვამდა. მან ბრძანა სამი წელიწადი ეწვრთნათ ისინი და ისე წარედგინათ მის წინაშე. ამ ყმაწვილებში [[იუდეა|იუდაელთაგან]] იყვნენ: დანიელი, (ხ)ანანია, (ყ)აზარია და მისაელი. სასახლეში მათ სახელები შეუცვალეს: დანიელს - ბელტეშაცარი უწოდეს, ხანანიას - შადრაქი, მისაელს - მეშაქი, ყაზარიას - ყაბედ-ნეგო. დანიელმა გადაწყვიტა არ გაუწმინდურებულიყო სამეფო ულუფითა და ღვინით, ვინაიდან ეს ულუფა იმ [[ცხოველები|ცხოველთა]] და [[ფრინველები|ფრინველთა]] ხორცით მზადდებოდა, რომლის ჭამაც აკრძალული იყო [[მოსე]]ს [[მოსეს რჯული|რჯულით]] და ამასთან ის ხორცი ბაბილონის [[ღმერთი]]ს შესაწირიდან იყო. მან საჭურისთა მთავარს სთხოვა მისთვის და მისი სამი მეგობრისთვის ეძლიათ მხოლოდ [[ბოსტნეული]] და წყალი. საჭურისთა მთავარს პირველად შეეშინდა, ვაითუ ყმაწვილები გახდნენ და მეფე გამირისხდესო, მაგრამ დანიელმა სთხოვა, რომ ათი დღე გამოეცადა ისინი. ათი დღის შემდეგ ყმაწვილებს სახე უფრო გაულამაზდათ და ტანადაც უფრო სრულად გამოიყურებოდნენ, ვიდრე ის ჭაბუკები, სამეფო სუფრიდან რომ იღებდნენ ულუფას.'''