დოქტრინალურად, ნეოპლატონიზმი აღიწერება როგორც მეტაფიზიკური სუბსტანციის და ხორციელი სუბსტანციის დაპირირისპირება, რომელიც პლატონიზმის [[დუალიზმი]]ს იდეისა და მატერიის სრულყოფად შეიძლება ჩაითვალოს.
პროკლეს გაგებით კოსმიური სივრცე ანუ ეთერი დედამიწიდან მთვარემდე ეკუთვნით ღმერთებს ანუ პლანეტარულ სულებს, სხვადასხვა იერარქიებს და კლასებს. მათგან უმაღლესები არიან თორმეტი ჰიპერ-ურანიდები ანუ ტრანსცენდენტური ღმერთები, რომლებსაც ემორჩილებიან დაიმონების მთელი ლეგიონები. მათზე მაღლა კი დგანან ეგკოსმიოი ანუ კოსმიური ღმერთები, რომელთაგან თითოეულს ჰყავს დაიმონების უზარმაზარი ლეგიონი, რომლებსაც ის აძლევს თავის ძალას და ცვლის მათ გარეგნობას თავისი ნების მიხედვით. პორფირიუსის მიხედვით არსებობენ აგატოდაიმონები - კეთილი სულები და კაკოდაიმონები - ბოროტი სულები. მისი თქმით კაკოდაიმონები ადამიანებში იწვევენ ბოროტებას, უმდაბლეს ვნებებს და აჩაღებენ ომებს, ქმნიან ფაშისტურ და აგრესიულ მოძღვრებებს. ატყუებენ აბდალ ადამიანებს და მუდამ ფანტომური ფორმით ეცხადებიან ადამიანებს, განსხვავებით კეთილი დაიმონებისგან, რომლებიც რეალური მკაფიო ფორმით ევლინებიან ადამიანებს.
