'''ლუი XV დე ბურბონი''' ({{lang-fr|Louis XV de Bourbon}}; დ. [[15 თებერვალი]], [[1710]], [[ვერსალი]], [[საფრანგეთი]] – გ. [[10 მაისი]], [[1774]], [[ვერსალი]], [[საფრანგეთი]]) — [[საფრანგეთის მეფეების სია|საფრანგეთის]] და [[ნავარის სამეფო|ნავარის]] მეფე [[1715]]-[[1774]] წლებში. [[ლუი XIV]]-ის შვილთაშვილი. მისი მამა, [[ლუი დე ბურბონი (1682-1712)|ლუი დე ბურბონი]] [[1712]] წელს გარდაიცვალა, ხოლო ბაბუაპაპა [[1711]] წელს. ლუი XIV-მ თავის მემკვიდრედ სწორედ ის დაასახელა. [[1715]] წელს, საფრანგეთის სამეფო ტახზტზე აიყვანეს 5 წლის ასაკში. [[1723]] წლამდე საფრანგეთს მართავდა რეგენტი - [[ლუი XIV]]-ის ძმისშვილი, ჰერცოგი [[ფილიპ II ორლეანელი]]. მეფის სრულწლოვანების შემდეგ კი ქვეყნის ფაქტობრივი მმართველები იყვნენ ჰერცოგი ბურბონი ([[1723]]-[[1726]] წწ.) და მეფის ყოფილი აღმზრდელი, კარდინალი ფლერი ([[1726]]-[[1743]] წწ.). [[1725]] წელს ლუი XV-მ ცოლად შეირთო [[მარია ლეშჩინსკა|მარი ლეშჩინსკა]] ([[სტანისლავ ლეშჩინსკი]]ს ქალიშვილი). ლუი XV-ის ცხოვრების დევიზი იყო: „ჩემს შემდეგ წარღვნაც მოსულა“. მეფე გართული იყო ნადირობით, ქეიფით, ბანქოს თამაშით. ქვეყნის ფაქტობრივი მმართველები იყვნენ მეფის ფავორიტი ქალები (მარკიზა პომპადური; გრაფინია დიუბარი). ლუი XV-ის მეფობის დროს ომებით გადაღლილი საფრანგეთი ძლიერ დასუსტდა და გაკოტრდა. მნიშვნელოვანი წარუმატებლობა განიცადა საგარეო პოლიტიკის სფეროშიც. [[1774]] წელს ლუი XV გარდაიცვალა. მის შემდეგ ტახტზე მისი უფროსი ვაჟის, ლუის შვილი, [[ლუი XVI]] ავიდა.
