აკრის ალყა (1189-1191): განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ხაზი 31:
[[20 მაისი|20 მაისს]] სალადინმა, რომელიც აგრძელებდა არმიის გაძლიერებას,დაიწყო შეტევა ქრისტიანთა ბანაკზე რომლებიც გასული რვა დღე იგერიებდნენ მის შეტევებს. 25 ივლისს, მათი მეთაურების წინააღმდეგობის მიუხედავად ჯვაროსნები თავს დაესხნენ სალადინის მარჯვენა ფლანგს და დამარცხდნენ. დამატებითი ძალები საფრანგეთიდან ჩამოვიდა ზაფხულის ბოლოს, ჰენრი II შამპანის, თეობალდ II ბლოისის, სტეფან I სანსერის, რაულ I კლერმონის, ჯონ ფონტიგის და ალან სან-ვალერის ლორდების მეთაურობით. ფრიდრიხ VI შვაბიის ლორდი ჩამოვიდა ოქტომბრის დასაწყისში მამამისის დარჩენილ არმიმიასთან ერთად. ცოტა ხანში მოვიდა ინგლისელთა არმიაც, რომელსაც მეთაურობდა ბალდუინ ექსეტერი, კენტერბე-რიელი ეპისკოპოსი. ოქტომბერში ჩამოვიდა ასევე გრაფი ბარი და [[ქრისტიანობა|ქრისტიანებმა]] შეძლეს ალყის გარღვევა და მიაწოდეს საკვები ბანაკს აკრასთან. ცხოვრება ქალაქში და ქრისტიანთა ბანაკში სწრაფად გართულდა, მას შემდეგ რაც სალადინმა მოახერხა მათი შეკავება. სურსათი გახდა შეზღუდული, წყალი კი დაბინძურდა ცხოველთა და ადამიანთა ცხედრებით. ეპიდემიები მალე გავრცელდა.გი დე ლუზინიანის მეუღლე სიბილა და მისი ორი ქალიშვილი გარდაიცვალა. გიმ დაკარგა პრეტენზია [[იერუსალიმის სამეფო|იერუსალიმის ტახტზე.]]
სალადინის არმია იმდენად დიდი იყო, რომ შეუძლებელი იყო ჯვაროსანთ ხმელეთიდან დახმარება. ზამთარში გაძნელდა საკვების შოვნა. თეობალდი და სტივენი გარდაიცვალნენ. ფრიდრიხიც მალევე გარდაიცვალა [[1191]] წლის [[20 იანვარი|20 იანვარს]]. პატრიარქი
[[31 დეკემბერი|31 დეკემბერს]] კიდევ ერთი კედლების გარღვევის მცდელობა ვერ მოხერხდა. [[6 იანვარი|6 იანვარს]] კედლის ნაწილობრივ დაშლას მოჰყვა ქრისტიანთა მცდელობა გაენადგურებინათ მუსლიმთა გარნიზონები. [[13 თებერვალი|13 თებერვალს]] სალადინმა შეძლო ქრისტიანთა ხაზების გარღვევა და მიაღწია ქალაქს, შეავსო ქალაქის გარნიზონი, რადგან ძველი მთლიანად განადგურდა. ჯვაროსნებმა სცადეს ზღვიდან სცადეს შეტევა თუმცა ქარმა და წყალქვეშა კლდეებმა ხელი შეუშალა მიახლოებაში.
| |||