ბაგრატ კურაპალატის სამართალი: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 5:
ამ კანონის შემდგენელი ბაგრატი (დანართში იგი „კურაპალატად“ და „მეფეთ-მეფედ“ იწოდება), სხვადასხვა მკვლევრის აზრით, უნდა იყოს [[ბაგრატ I კურაპალატი]], ან [[ბაგრატ III]] (975-1014; ივ. ჯავახიშვილი), [[ალექსანდრე I, დიდი|ალექსანდრე I დიდის]] (1412-1442) ძმა ბაგრატი (ს. კაკაბაძე), ბაგრატ III ან [[ბაგრატ IV]] (1027-1072) (ი. სურგულაძე), ბაგრატ IV (ი. დოლიძე) ან ბაგრატ I (ა. კიკვიძე).
ბაგრატ კურაპალატის სამართალი საქართველოს გაერთიანების ხანის სჯულდებაა. მასში ასახულია განვითარებული ფეოდალური საზოგადოების ურთიერთობები, განმტკიცებულია სამღვდელოების პრივილეგიური მდგომარეობა. ძეგლი უმთავრესად სისხლის სამართლებრივი ნორმებს შეიცავს. დანაშაულთა სახეებიდან აღსანიშნავია მკვლელობა, სხეულის დაზიანება, შეურაც ხყოფა, ცილისწამება, გაძარცვა, ქურდობა. სასჯელთა სახეებიდან — სიკვდილით დასჯა, დასახიჩრება („თუალთა დაწუა“), დატუსაღება („ჴელთა შეპყრობა“), დამნაშავის გადაცემა დაზარალებულისათვის („ჴელთა მიცემა“), აგრეთვე ქონებრივი სასჯელი („[[სისხლი (სამართალი)|
ბაგრატ კურაპალატის სამართალმა გავლენა მოახდინა შემდგომი პერიოდის კანონმდებლობაზე.
== ლიტერატურა ==
{{ქსე|2|132|დოლიძე ი.}}
[[კატეგორია:ძველი ქართული სამართალი]]
|