სერგო ზაქარიაძე: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 19:
| გამორჩეული როლები =
}}
'''სერგო ალექსანდრეს ძე ზაქარიაძე''' (დ. [[1 ივლისი]] <small>[ძვ. სტ. 18 ივნისი]</small>, [[1909]], [[ბაქო]] ― გ. [[13 აპრილი]], [[1971]], [[თბილისი]], [[საქართველოს სსრ]], [[სსრკ]]) — [[ქართველები|ქართველი]] მსახიობი, საქართველოს სახალხო არტისტი (1951), [[სსრკ]]-ის სახალხო არტისტი ([[1958]]).
 
==ბიოგრაფია==
ხაზი 33:
უარყოფით როლებს ზაქარიაძე ასრულებდა მგზნებარე მამხილებელი პათოსით, იგი დაუნდობლად ხდიდა ფარდას ადამიანურ მანკიერებებსა და ცხოვრების მახინჯ მოვლენებს. განსაკუთრებით დასამახსოვრებელია ამ მხრივ თინიბეგი [[მიხეილ მრევლიშვილი]]ს „ზვავში“ ([[1956]]). მახვილი კომედიური ნიუანსებით ძერწავდა მსახიობი სახასიათო როლებს (კავალერი რიპაფრატა, [[ კარლო გოლდონი]]ს „სასტუმროს დიასახლისი“, [[1952]]).
 
შემოქმედებითი აზრის სიმწიფე, რომანტიკული მგზნებარება ახასიათებდა ზაქარიაძის მიერ რუსთაველის სახელობის თეატრის სცენაზე შესრულებულ როლებს:ქადაგი („ბახტრიონი“, ვაჟა-ფშაველას მიხედვით, [[1960]]), ფიროსმანი ([[გიორგი ნახუცრიშვილი]]ს „ფიროსმანი“, [[1961]]). ნატიფი ფსიქოლოგიური ნიუანსებით, მღელვარე თანაგრძნობით დახატა ზაქარიაძემ ოიდიპოს მეფის სახე ([[სოფოკლე| სოფოკლეს]] „ოიდიპოს მეფე“, [[1956]]), რომელშიც ადამიანის სულიერი სილამაზის, მისი გონების სიდიადის მაღალი რწმენა ჩააქსოვა, სატირული სიმძაფრით იყო აღჭურვილი მისი შუისკი ([[ ალექსანდრე პუშკინი]]ს] „ბორის გოდუნოვი“, [[1957]]).
 
[[1934]] წლიდან მოღვაწეობდა [[კინო| კინოში]]. შეასრულა როლები: თორღვაი („უკანასკნელი ჯვაროსნები“, [[1934]]), შადიმან ბარათაშვილი („გიორგი სააკაძე“, [[1942]]-[[1943]], სსრკ-ის [[სახელმწიფოსტალინური პრემია]] ), ფოსტალიონი გიორგი („დღე უკანასკნელი, დღე პირველი“, [[1960]]), ხოლო [[1965]] წელს გიორგი მახარაშვილის როლის შესრულებით („ჯარისკაცის მამა“, [[1965]], [[ლენინური პრემია]], [[1966]]) ზაქარიაძემ საქვეყნოდ გაუთქვა სახელი ქართულ კინოს. ზაქარიაძე [[1955]]–[[1960]] წლებში სცენურ მეტყველებას ასწავლიდა [[თბილისი]]ს თბილისის თეატრალურ ინსტიტუტში.
 
[[შოთა რუსთაველის სახელობის პრემია|რუსთაველის სახელობის პრემია]] ([[1971]]).
 
დაჯილდოებულია [[ლენინის ორდენი| ლენინის ორდენით]], [[შრომის წითელი დროშის ორდენი|შრომის წითელი დროშის]] და [[საპატიო ნიშანი|„საპატიო ნიშნის“]] ორდენებით.
== ფილმოგრაფია ==
*[[1933]]: „უკანასკნელი ჯვაროსნები“ (თორღვაი) რეჟ. [[სიკო დოლიძე]]
*[[1936]]: „დარიკო“ (სიმონა) რეჟ. სიკო დოლიძე
*[[1939]]: „სამშობლო“ (სარდიონი) რეჟ. [[ნიკოლოზ შენგელაია]]
*[[1940]]: „მეგობრობა“ (ვარდენი – ბრიგადირი) რეჟ. სიკო დოლიძე
==ნათამაშები როლები==
=== რუსთაველის თეატრი===
 
===მარჯანიშვილის თეატრო===
* [[1937]]: [[შალვა დადიანი]]ს „ნაპერწკლიდან“ (რევოლუციონერი დომენრი)
*[[1945]]: [[პოლიკარპე კაკაბაძე|პოლიკარპე კაკაბაძის]] „კოლმეურნის ქორწინება“ (ჯიბილო)
*[[1952]]: [[ილო მოსაშვილი]]ს „მისი ვარსკვლავი“ ( გიგაური)
*[[1954]]: [[რევაზ თაბუკაშვილი]]ს „რაიკომის მდივანი“ (გიორგი)
==ჯილდოები, პრემიები და პრიზები==
*[[1971]]: რუსთაველის სახელობის პრემია (გარდაცვალების შემდეგ)
*ლენინური პრემია („ჯარისკაცის მამა“)
*სტალინური პრემია („გიორგი სააკაძე“)
*სსრკ-ის სახელმწიფო პრემია
* ლენინის ორდენი
* შრომის წითელი დროშის ორდენი
*„საპატიო ნიშნის“ ორდენით
==რესურსები ინტერნეტში==
* {{imdb name|id=0953314|name=სერგო ზაქარიაძე}}
Line 48 ⟶ 68:
==ლიტერატურა==
*{{ქსე|4|489|გურაბანიძე ნ.}}
{{ქე|3|324|გურაბანიძე ნ.}}
*''გუგუშვილი ე.,'' თეატრალური პორტრეტები, თბ., 1966;
*''Твалчрелидзе Т., Церетели К.,'' Серго Закариадзе, კრ.: Артёры советского кино, в. 3, М., 1967;
Line 61 ⟶ 82:
[[კატეგორია:შრომის წითელი დროშის ორდენის კავალრები]]
[[კატეგორია:საპატიო ნიშნის ორდენის კავალრები]]
[[კატეგორია:საქართველოს სახალხო არტისტები]]
[[კატეგორია:სსრკ-ის სახალხო არტისტები]]
[[კატეგორია:მთაწმინდის პანთეონში დაკრძალულები]]