თემურლენგის მეხუთე ლაშქრობა საქართველოში: განსხვავება გადახედვებს შორის

თემურმა თავისი ლაშქრის ყოველი ათეულიდან სამი რცეულირჩეული მებრძოლი გამოიყვანა და ასე შეადგინა 100 000-იანი არმია, რომელთაც უბრძანა 10 დღის საგზლის წაღება. მათ მიემატა შარვანისა და შაქის ჯარებიც. ეს დიდი ლაშქარი შეიჭრა [[ჰერეთი|ჰერეთ]]-[[კახეთი|კახეთში]], რომელსაც სპარსულ წყაროებში ''ხიმშიას ხევი'' ეწოდება. <ref>მკვლევართა აზრით ხიმშიას ხევი იგივე ჰერეთის საერისთავო უნდა იყოს, ხოლო ხიმშია კახეთის ფეოდალური სახლის [[ხიმშიაშვილები]]ს წინაპარი ან სახლიკაცი</ref> ამ ლაშქრობის მიზანი ნადავლისა და საკვებიოს მოპოვება უნდა ყოფილიყო.

თემურის ლაშქარი ჰერეთში შეიჭრა ტყიანი გზით. ჯარისკაცები ცულებით იკაფავდნენ გზას. 20 დღის განმავლობაში განუწყვეტლივ თოვდა. მიუხედავად ასეთი ვითარებისა, ხიმშიას ლაშქარი მედგარ წინააღმდეგობას უწევდა მტერს. ბრძოლა ერთი თვე გაგრძელდა. თემურის მოლაშქრეები ძარცვავდნენ და ანადგურებდნენ ყველაფერს. ჩეხავდნენ ხეხილს, ვენახებს, კაკლის ხეებს. ბოლოს დიდთოვლობაში, საქონლის საკვების სიმცირის გამო, იძულებული გახდნენ შეეწყვიტათ ლაშქრობა და უკან დაბრუნებულიყვნენ. მტრის ჯარმა ჰერეთიდან დიდძალი ქონება გამოიტანა. განსაკუთრებით ბევრი იყო ცხვრის ფარები და საქონლის ჯოგები. აგრეთვე საკვები პროდუქტები. ჰერეთიდან გამისული ლაშქარი ყარაბაღში შეუერთდა მთავარ ბანაკს. თემურმა საქართველოში ახალი [[თემურლენგის მეექვსე ლაშქრობა საქართველოში|მეექვსე ლაშქრობისათვის]] დაიწყო მზადება.