მანჩესტერ იუნაიტედი (საფეხბურთო კლუბი): განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
მომხმარებლის Malkhaztchubabria ცვლილებების გაუქმება (№3600470)
იარლიყი: გაუქმება
No edit summary
ხაზი 9:
|ტევადობა = 76.212 მაყურებელი
|პრეზიდენტი = {{დროშანიშანი|აშშ}} [[ჯოელ გლეიზერი]]<br />{{დროშანიშანი|აშშ}} [[აბრაამ გლეიზერი]]
|მწვრთნელი = {{დროშანიშანი|პორტუგალიანორვეგია}} [[ჟოზეულე მოურინიოგუნარ სულშერი]] (დროებითი მწვრთნელი)
|კაპიტანი = {{დროშანიშანი|ეკვადორი}} [[ანტონიო ვალენსია]]
|ლიგა = [[ინგლისის პრემიერლიგა|პრემიერლიგა]]
ხაზი 32:
„მანჩესტერ იუნაიტედის“ პრინციპული მეტოქეებია: [[ლივერპული (საფეხბურთო კლუბი)|„ლივერპული“]], [[მანჩესტერ სიტი (საფეხბურთო კლუბი)|„მანჩესტერ სიტი“]], [[ლიდზ იუნაიტედი (საფეხბურთო კლუბი)|„ლიდზ იუნაიტედი“]] და [[არსენალი ლონდონი (საფეხბურთო კლუბი)|„არსენალი“]].
 
2018 წლის 18 დეკემბრამდე გუნდის მთავარი მწვრთნელი იყო [[ჟოზე მოურინიო]]<ref>{{cite news|title=Jose Mourinho: Manchester United sack manager|url=http://www.bbc.com/sport/football/46603018|work=bbc.com|accessdate=23 დეკემბერი 2018}}</ref>. მისი გაშვების შემდეგ, სეზონის ბოლომდე დროებით მწვრთნელად „იუნაიტედის“ ყოფილი ფეხბურთელი [[ულე გუნარ სულშერი]] დაინიშნა<ref>{{cite news|title=Ole Gunnar Solskjaer named Man Utd caretaker manager until end of season|url=http://www.bbc.com/sport/football/46616768|work=bbc.com|accessdate=23 დეკემბერი 2018}}</ref>. გუნდის კაპიტანია [[ანტონიო ვალენსია]].
2018 წლის 18 დეკემბრამდე გუნდის მწვრთნელი იყო [[პორტუგალია|პორტუგალიელი]] სპეციალისტი [[ჟოზე მოურინიო]]<ref>{{cite news|title=MOURINHO APPOINTED UNITED MANAGER|url=http://web.archive.org/web/20180506131828/http://www.manutd.com/en/News-And-Features/Football-News/2016/May/club-statement-manchester-united-confirm-jose-mourinho-as-new-manager.aspx?utm_source=twitter&utm_medium=post&utm_campaign=ManUtd|work=manutd.com|accessdate=28 მაისი 2017}}</ref>, რომელიც 2018 წლის 18 დეკემბერს დაითხოვეს<ref>https://1tv.ge/news/djoze-mourinio-manchester-iunaitedidan-daitkhoves/</ref>.
 
==ისტორია==
ხაზი 127:
 
[[ფაილი:PalmaresManU.jpg|right|thumb|1998–99 წლების სეზონში შესრულებული ტრებლი – ინგლისის პრემიერლიგა, უეფა-ს ჩემპიონთა ლიგა და ინგლისის ასოციაციის თასი (მარცხნიდან მარჯვნივ).]]
1998–99 წლების სეზონი ყველაზე წარმატებულია კლუბის ისტორიაში. თავდაპირველად „მანჩესტერ იუნაიტედმა“ ბოლო ტურში გაინაღდა პრემიერლიგის ჩემპიონის ტიტული, როდესაც [[ენდი კოული]]ს გადამწყვეტი გოლით დაამარცხეს [[ტოტენჰემ ჰოტსპური (საფეხბურთო კლუბი)|„ტოტენჰემ ჰოტსპური“]] 2–1 და 1 ქულით გაასწრეს ლონდონის „არსენალს“<ref>{{cite news|title=1998–99 Premier League table|url=http://wwwus.premierleaguesoccerway.com/tables?co=1&se=7&mw=national/england/premier-1&ha=league/1998-1999/round-1/r36/|work=premierleaguesoccerway.com|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>. 6 დღის შემდეგ გუნდმა მოიპოვა ინგლისის ასოციაციის თასი. ფინალში ფერგიუსონის შეგირდებმა 2–0 დაამარცხეს [[ნიუკასლ იუნაიტედი (საფეხბურთო კლუბი)|„ნიუკასლ იუნაიტედი“]] [[პოლ სქოულზი]]ს და [[ტედი შერინგემი]]ს გოლებით.
 
26 მაისს კი, პირველად 1968 წლის შემდეგ „მანჩესტერ იუნაიტედმა“ მოიგო ჩემპიონთა ლიგა (ყოფილი ჩემპიონთა თასი). ფინალამდე ინგლისურმა კლუბმა მძიმე გზა გაიარა<ref>{{cite news|title=1998–99 UEFA Champions League|url=http://www.uefa.com/uefachampionsleague/season=1998/index.html|work=uefa.com|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>. ისინი ჯგუფურ ეტაპზე მეორე ადგილზე გავიდნენ ჯგუფში, სადაც „ბარსელონა“, მიუნხენის [[ბაიერნი (საფეხბურთო კლუბი)|„ბაიერნი“]] და დანიური [[ბრონდბიუ (საფეხბურთო კლუბი)|„ბრონდბიუ“]] იყვნენ. მეოთხედფინალში გუნდმა ორი მატჩის ჯამში ანგარიშით 3–1 დაამარცხა მილანის [[ინტერი მილანი (საფეხბურთო კლუბი)|„ინტერი“]]. ნახევარფინალში „იუნაიტედი“ კიდევ ერთ [[იტალია|იტალიურ]] გრანდს – „იუვენტუსს“ დაუპირისპირდა. პირველი მატჩი „ოლდ ტრაფორდზე“ დასრულდა ანგარიშით 1–1, სადაც რაიან გიგზმა მსაჯის მიერ დამატებულ დროში გაათანაბრა ანგარიში<ref>{{cite news|title=Sport: Football Giggs answers United mayday call|url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/sport/football/314016.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>. საპასუხო მატჩში [[ტურინი|ტურინში]]
სტადიონ [[დელე ალპი]]ზე, „მანჩესტერ იუნაიტედი“ მე-11 წუთისთვის უკვე 2–0-ს აგებდა, თუმცა როი კინის, ენდი კოულის და დუაიტ იორკის გოლებით, გუნდმა შემოატრიალა თამაში და გავიდა ფინალში<ref>{{cite news|title=Sport: Football United's glorious comeback|url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/sport/football/325389.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>. ქალაქ [[ბარსელონა]]ში სტადიონ [[კამპ ნოუ|„კამპ ნოუზე“]], „იუნაიტედი“ „ბაიერნს“ დაუპირისპირდა. [[გერმანია|გერმანულმა]] კლუბმა თამაშის დასაწყისში გახსნა ანგარიში [[მარიო ბასლერი]]ს გოლით და თამაშის ბოლომდე უპირატესობას ფლობდა, თუმცა მსაჯის მიერ დამატებულ დროში ჯერ შეცვლაზე შემოსულმა ტედი შერინგემმა, ხოლო შემდეგ რამდენიმე წამში ასევე შეცვლაზე შემოსულმა [[ულე გუნარ სულშერი|ულე გუნარ სულშერმა]] გაიტანეს გოლები და მატჩი დასრულდა „მანჩესტერ იუნაიტედის“ გამარჯვებით 2–1. ფინალის შემდეგ ალექს ფერგიუსონს მიენიჭა რაინდის წოდება. რამდენიმე თვეში გუნდმა მეოთხე ტიტული მოიპოვა, როდესაც საკონტინენტთაშორისო თასზე როი კინის გოლით [[ბრაზილია|ბრაზილიური]] [[პალმეირასი (საფეხბურთო კლუბი)|„პალმეირასი“]] დაამარცხა ანგარიშით 1–0. „მანჩესტერ იუნაიტედი“ გახდა პირველი ინგლისური კლუბი რომელმაც მსოფლიოს ჩემპიონის ტიტული მოიპოვა და ასევე პირველი (და დღემდე უკანასკნელი) ინგლისური კლუბი, რომელმაც შეასრულა ტრებლი.
 
1999–2000 წლების სეზონში კლუბმა დაიცვა პრემიერლიგის ტიტული და 18 ქულით გაუსწრო მეორე ადგილოსან „არსენალს“<ref>{{cite news|title=1999–2000 Premier League table|url=http://wwwus.premierleaguesoccerway.com/tables?co=1&se=8&mw=national/england/premier-1&ha=league/1999-2000/round-1/r34/|work=premierleaguesoccerway.com|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref><ref>{{cite news|title=UNITED HISTORY: 2000 TO 2009|url=http://web.archive.org/web/20180506145205/http://www.manutd.com/en/History/History-By-Decade/History-By-Decade/2014/Oct/manchester-united-history-2000-to-2009.aspx|work=manutd.com|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>. ეს ყველაფერი იმის გათვალისწინებით, რომ გუნდმა ვერ მოძებნა პეტერ შმეიხელის ადეკვატური შემცვლელი. რამდენიმე მეკარემ, მათ შორის [[მარკ ბოსნიჩი|მარკ ბოსნიჩმა]] ვერ გაამართლეს იმედები, შესაბამისად 2000 წლის ივლისში გუნდმა შეიძინა მსოფლიოს და ევროპის ჩემპიონატების მოქმედი გამარჯვებული, [[საფრანგეთის ეროვნული საფეხბურთო ნაკრები|საფრანგეთის ნაკრების]] მეკარე [[ფაბიენ ბარტეზი]]. ფრანგი მეკარე დაეხმარა კლუბს ზედიზედ მესამედ პრემიერლიგის მოგებაში, ალექს ფერგიუსონი კი გახდა პირველი მწვრთნელი, რომელმაც ზედიზედ სამჯერ მოიგო ინგლისის ჩემპიონატი. სწორედ 2000–01 წლების სეზონის შუაში გადაწყვიტა ფერგიუსონმა სამწვრთნელო კარიერის დასრულება, თუმცა საბოლოო ჯამში გადააფიქრებინეს და მან განაგრძო მუშაობა.
 
[[ფაილი:Ryan Giggs vs Everton-5 cropped.jpg|left|thumb|[[რაიან გიგზი|რაიან გიგზს]] კლუბის ისტორიაში ყველაზე მეტი – 963 მატჩი აქვს ჩატარებული.]]
გუნდმა 2000 და 2001 წლებში ვერ შეძლო ჩემპიონთა ლიგის მოგება, შესაბამისად 2002 წლის ზაფხულის სატრანსფერო სეზონზე „იუნაიტედი“ გააქტიურდა ახალი ფეხბურთელების შესაძენად. ინგლისურმა კლუბმა [[ნიდერლანდები|ნიდერლანდელი]] თავდამსხმელი [[რუდ ვან ნისტელროი]] შეიძინა [[პსვ (საფეხბურთო კლუბი)|„პსვ“]]-დან<ref>{{cite news|title=Man Utd clinch Van Nistelrooy deal|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/m/man_utd/1292248.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>, ვეტერანი ფრანგი მცველი, მსოფლიოსა და ევროპის ჩემპიონი [[ლორან ბლანი]] „ინტერიდან“<ref>{{cite news|title=Man Utd seal Blanc deal|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/m/man_utd/1516683.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref> და არგენტინელი ნახევარმცველი [[ხუან სებასტიან ვერონი]] „ლაციოდან“<ref>{{cite news|title=Veron seals £28.1m Man Utd move|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/m/man_utd/1423604.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>. ვერონი „მანჩესტერ იუნაიტედს“ 28.1 გირვანქა სტერლინგი დაუჯდა, რაც იმ დროისთვის როგორც კლუბის, ასევე მთლიანად ბრიტანული ფეხბურთის ისტორიაში ყველაზე ძვირადღირებული ტრანსფერი იყო. თუმცა მიუხედავად ძვირადღირებული ტრანსფერებისა, 2001–02 წლების სეზონში გუნდმა ვერ შეძლო ტიტულების მოგება და პირველად 1998 წლის შემდეგ ვერ იზეიმა პრემიერლიგის ჩემპიონობა<ref>{{cite news|title=2001–02 Premier League table|url=http://wwwus.premierleaguesoccerway.com/tables?co=1&se=10&mw=national/england/premier-1&ha=league/2001-2002/round-1/r26/|work=premierleaguesoccerway.com|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>, ხოლო ჩემპიონთა ლიგაში ნახევარფინალამდე მიაღწია, სადაც ლევერკუზენის [[ბაიერ 04 ლევერკუზენი (საფეხბურთო კლუბი)|„ბაიერთან“]] გამოვარდა [[სტუმრად გატანილი გოლის წესი]]თ<ref>{{cite news|title=2001–02 UEFA Champions League|url=http://www.uefa.com/uefachampionsleague/season=2001/index.html|work=uefa.com|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>. მომავალი სატრანსფერო სეზონის დროს „მანჩესტერ იუნაიტედმა“ „ლიდზ იუნაიტედიდან“ 30 მილიონ გირვანქა სტერლინგად შეიძინა [[რიო ფერდინანდი]], რომელმაც ბრწყინვალედ ითამაშა [[ინგლისის ეროვნული საფეხბურთო ნაკრები|ინგლისის ნაკრებში]] [[მსოფლიო საფეხბურთო ჩემპიონატი 2002|2002 წლის მსოფლიოს ჩემპიონატზე]]. ფერდინანდს უნდა აღმოეფხვრა „იუნაიტედის“ დაცვაში შექმნილი პრობლემები, რომლებიც [[იაპ სტამი]]ს [[ლაციო (საფეხბურთო კლუბი)|„ლაციოში“]] გაყიდვის შემდეგ წარმოიქმნა. ფერდინანდი დაეხმარა კლუბს პრემიერლიგის ჩემპიონობის დაბრუნებაში 2002–03 წლების სეზონში, მაგრამ სეზონი მისთვის ცუდად დასრულდა, როდესაც [[ინგლისის ფეხბურთის ასოციაცია]]მ დასაჯა იგი სავალდებულო დოპინგ ტესტზე გამოუცხადებლობისთვის და 8 თვით მოკვეთა ფეხბურთიდან. ჩემპიონთა ლიგაზე გუნდი მეოთხედფინალურ დაპირისპირებაში გამოვარდა მადრიდის „რეალთან“. პირველი მატჩი [[სანტიაგო ბერნაბეუ (სტადიონი)|„სანტიაგო ბერნაბეუზე“]] მანჩესტერელებმა 3–1 დათმეს<ref>{{cite news|title=Real cruise past Man Utd|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/champions_league/2924265.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>, ხოლო საპასუხო მატჩი 4–3 მოიგეს და გამოეთიშნენ ტურნირს. ბრაზილიელმა სუპერვარსკვლავმა [[რონალდო]]მ ჰეთ-თრიქი შეასრულა და „ოლდ ტრაფორდის“ პუბლიკის ოვაციები დაიმსახურა<ref>{{cite news|title=Ronaldo ends Man Utd dream|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/champions_league/2965089.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>. იმავე წლის ზაფხულს, „მანჩესტერ იუნაიტედი“ დატოვა დეივიდ ბეკჰემმა. ინგლისელი ვარსკვლავი მადრიდის „რეალმა“ 24.5 მილიონ გირვანქა სტერლინგად შეიძინა<ref>{{cite news|title=Beckham joins Real Madrid|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/front_page/2998868.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>.
 
მომავალი სამი წლის განმავლობაში, მანჩესტერულმა კლუბმა ვერ მოიგო პრემიერლიგა. ამ პერიოდში ფერგიუსონმა ახალი გუნდის შენება დაიწყო და მრავალი ტრანსფერი განხორციელდა. დეივიდ ბეკჰემის გარდა გუნდი დატოვეს ხუან სებასტიან ვერონმა<ref>{{cite news|title=Veron signs for Chelsea|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/c/chelsea/3120081.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>, ფაბიენ ბარტეზმა<ref>{{cite news|title=Marseille sign Barthez|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/m/man_utd/3354375.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>, ნიკი ბატმა,<ref>{{cite news|title=Newcastle sign Butt|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/n/newcastle_united/3928073.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref> [[დიეგო ფორლანი|დიეგო ფორლანმა]]<ref>{{cite news|title=Forlan joins Villarreal|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/europe/3584254.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>, ფილ ნევილმა<ref>{{cite news|title=Everton wrap up Neville signing|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/e/everton/4744383.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>, რუდ ვან ნისტელროიმ<ref>{{cite news|title=Van Nistelrooy seals Madrid move|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/m/man_utd/5225694.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref> და კაპიტანმა როი კინმა<ref>{{cite news|title=Keane in shock exit from Man Utd|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/m/man_utd/4449396.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>. „მანჩესტერ იუნაიტედმა“ შეიძინა ისეთი პერსპექტიული ახალგაზრდები, როგორებიც იყვნენ [[პორტუგალია|პორტუგალიელი]] [[კრიშტიანუ რონალდუ]] ლისაბონის [[სპორტინგი ლისაბონი (საფეხბურთო კლუბი)|„სპორტინგიდან“]] 12.24 მილიონ გირვანქა სტერლინგად<ref>{{cite news|title=Man Utd sign Ronaldo|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/m/man_utd/3142959.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref> და ინგლისელი [[უეინ რუნი]] „ევერტონიდან“ 27 მილიონ გირვანქა სტერლინგად<ref>{{cite news|title=Man Utd sign Rooney|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/m/man_utd/3611234.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>. გუნდში ასევე მოვიდნენ [[ედვინ ვან დერ სარი]]<ref>{{cite news|title=Man Utd seal Van der Sar switch|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/m/man_utd/4611715.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>, [[პარკ ჯი სუნი]]<ref>{{cite news|title=Man Utd set to complete Park deal|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/m/man_utd/4080568.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>, [[ნემანია ვიდიჩი]]<ref>{{cite news|title=Vidic completes Man Utd transfer|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/m/man_utd/4570634.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>, [[პატრის ევრა]]<ref>{{cite news|title=Evra completes Man Utd transfer|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/m/man_utd/4598800.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>, [[მაიკლ კერიკი]]<ref>{{cite news|title=Carrick completes move to Man Utd|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/m/man_utd/5222956.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>, და [[ნანი (ფეხბურთელი)|ლუიშ ნანი]]<ref>{{cite news|title=Nani & Anderson seal Man Utd move|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/m/man_utd/6261666.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>. [[კარლოს ტევესი]] გუნდს 2007 წელს ორ წლიანი იჯარით შეუერთდა<ref>{{cite news|title=Tevez completes Man Utd transfer|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/m/man_utd/6935741.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>.
 
2004-დან 2007 წლამდე „მანჩესტერ იუნაიტედმა“ მხოლოდ ორი ტურნირი მოიგო: 2004 წელს ინგლისის ასოციაციის თასი, სადაც მანკუნიანელებმა „მილუოლი“ 3–0 დაამარცხეს და ინგლისის ლიგის თასი 2006 წელს, როდესაც ფერგიუსონის გუნდმა [[უიგანი (საფეხბურთო კლუბი)|„უიგანი“]] 4–0 დაამარცხა. მომდევნო სეზონში კი, გუნდმა 6 ქულით გაასწრო მეორე ადგილოსან „ჩელსის“ და 2003 წლის შემდეგ პირველად მოიგო პრემიერლიგა<ref>{{cite news|title=2006–07 Premier League table|url=http://wwwus.premierleaguesoccerway.com/tables?co=1&se=15&mw=national/england/premier-1&ha=league/2006-12007/regular-season/r3570/|work=premierleaguesoccerway.com|accessdate=20 ივნისი 2017}}</ref>. ჩემპიონატის მოგებაში მთავარი როლი ითამაშა კრიშტიანუ რონალდუმ, რომელმაც სეზონის ბოლოს წლის საუკეთესო ფეხბურთელის და წლის ახალგაზრდა ფეხბურთელის ჯილდოები მიიღო. გუნდი ჩემპიონთა ლიგაზეც შთამბეჭდავად გამოვიდა. მეოთხედფინალში „იუნაიტედმა“ საპასუხო მატჩში „ოლდ ტრაფორდზე“ 7–1 გაანადგურა [[რომა (საფეხბურთო კლუბი)|„რომა“]] და ნახევარფინალში გავიდა, სადაც ორი მატჩის ჯამში ანგარიშით 3–5 დამარცხდა „მილანთან“<ref>{{cite news|title=2006–07 UEFA Champions League|url=http://www.uefa.com/uefachampionsleague/season=2006/index.html|work=uefa.com|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>.
 
2008 წელს „მანჩესტერ იუნაიტედმა“ მე-17-დ მოიგო ინგლისის ჩემპიონატი და მე-3-დ უეფა-ს ჩემპიონთა ლიგა. პრემიერლიგაში გუნდმა 2 ქულით გაასწრო „ჩელსის“<ref>{{cite news|title=2007–08 Premier League table|url=http://wwwus.premierleaguesoccerway.com/tables?co=1&se=16&mw=national/england/premier-1&ha=league/2007-12008/regular-season/r5054/|work=premierleaguesoccerway.com|accessdate=20 ივნისი 2017}}</ref>. ჩემპიონთა ლიგის პლეი-ოფში „იუნაიტედმა“ [[ოლიმპიკ ლიონი (საფეხბურთო კლუბი)|„ლიონი“]], „რომა“ დაამარცხა და ნახევარფინალში „ბარსელონას“ დაუპირისპირდა, რომელსაც გასვლითი მატჩი 0–0 ეთამაშა, ხოლო განმეორებითი შეხვედრა პოლ სქოულზის მიერ გატანილი ერთადერთი გოლით მოიგო<ref>{{cite news|title=Man Utd 1-0 Barcelona (agg 1-0)|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/europe/7368730.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=20 ივნისი 2017}}</ref><ref>{{cite news|title=2007–08 UEFA Champions League|url=http://www.uefa.com/uefachampionsleague/season=2008/index.html|work=uefa.com|accessdate=20 ივნისი 2017}}</ref> და ფინალში, [[მოსკოვი|მოსკოვში]] ლონდონის „ჩელსის“ შეხვდა. ანგარიში რონალდუმ გახსნა, თუმცა პირველი ტაიმის მიწურულს [[ფრენკ ლემპარდი|ფრენკ ლემპარდმა]] გაათანაბრა. დაძაბული 120 წუთის შემდეგ, რომელიც დამთავრდა 1–1, მატჩი [[პენალტების სერია]]ში გადავიდა, სადაც „ჩელსის“ კაპიტან [[ჯონ ტერი]]ს შეეძლო თასის მოგება, თუმცა დარტყმისას ფეხი აუსრიალდა და ბურთი ძელს მოხვდა. „მანჩესტერ იუნაიტედმა“ მოიგო პენალტების სერია ანგარიშით 6–5, როდესაც ედვინ ვან დერ სარმა [[ნიკოლა ანელკა]]ს დარტყმული პენალტი აიღო. კრიშტიანუ რონალდუმ ამ სეზონში ყველა ტურნირზე 42 გოლი გაიტანა და გახდა „მანჩესტერ იუნაიტედის“ ისტორიაში მეოთხე ფეხბურთელი, რომელმაც მოიგო ოქროს ბურთი<ref>{{cite news|title=Ronaldo named Fifa player of 2008|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/7822115.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=20 ივნისი 2017}}</ref>. რამდენიმე თვეში, გუნდმა [[ფიფა-ს მსოფლიო საკლუბო ჩემპიონატი]] მოიგო. ფინალში უეინ რუნის გოლით „იუნაიტედმა“ [[საკონტინენტთაშორისო თასი (ფეხბურთი)|საკონტინენტთაშორისო თასის]] გამარჯვებული, [[ეკვადორი|ეკვადორული]] [[ლდუ კიტო (საფეხბურთო კლუბი)|ლდუ კიტო]] დაამარცხა.
 
[[ფაილი:W Rooney.jpg|right|thumb|[[უეინ რუნი|უეინ რუნის]] კლუბის ისტორიაში ყველაზე მეტი – 253 გოლი აქვს გატანილი.]]
ხაზი 154:
===ფერგიუსონის შემდეგ===
 
ფერგიუსონის წასვლის შემდეგ, „მანჩესტერ იუნაიტედის“ მთავარ მწვრთნელად „ევერტონის“ ყოფილი მწვრთნელი, შოტლანდიელი [[დეივიდ მოიესი]] დაინიშნა. მოიესის მწვრთნელობისას „იუნატედის“ საქმეები უკან წავიდა. პრემიერლიგაში გუნდი მე-7 ადგილზე გავიდა<ref>{{cite news|title=2013–14 Premier League table|url=http://wwwus.premierleaguesoccerway.com/tables?co=1&se=22&mw=national/england/premier-1&ha=league/20132014/regular-1season/r21322/|work=premierleaguesoccerway.com|accessdate=20 ივნისი 2017}}</ref> და 1996 წლის შემდეგ პირველად „მანჩესტერ იუნაიტედი“ ვერ მოხვდა ჩემპიონთა ლიგაზე. გუნდმა ვერც სხვა ტურნირებზე მიაღწია წარმატებას და შედეგად 2014 წლის 22 აპრილს მოიესმა დატოვა თანამდებობა, გუნდს კი სეზონი რაიან გიგზმა დაამთავრებინა.
 
იმავე წლის 19 მაისს გუნდის მთავარ მწვრთნელად ნიდერლანდელი [[ლუი ვან გალი]] დაინიშნა, გიგზი კი მის სამწვრთნელო შტაბს შეუერთდა. ვან გალმა იაქტიურა სატრანსფერო ბაზარზე და გუნდში [[ანხელ დი მარია]], [[დალეი ბლინდი]], [[ანდერ ერერა]], [[მარკოს როხო]], [[ლიუკ შოუ]] და იჯარით [[რადამელ ფალკაო]] მიიყვანა. პრემიერლიგაში გუნდი მეოთხე ადგილზე გავიდა და ჩემპიონთა ლიგაზე დაბრუნდა, თუმცა სათასო ტურნირებზე „იუნაიტედმა“ წარმატებას ვერ მიაღწია. ვან გალმა განაგრძო სატრანსფერო ბაზარზე მუშაობა და კვლავ შეიძინა ფეხბურთელები, მათ შორის აღსანიშნავია [[ბასტიან შვაინშტაიგერი]]ს და [[ანტონი მარსიალი]]ს ტრანსფერები. ამავდროულად, გუნდი ფერგიუსონის ეპოქის მრავალმა ფეხბურთელმა დატოვა და გუნდის შემადგენლობა საგრძნობლად შეიცვალა.
ხაზი 162:
2016 წლის 27 მაისს „მანჩესტერ იუნაიტედის“ მთავარ მწვრთნელად პორტუგალიელი [[ჟოზე მოურინიო]] დაინიშნა. მან გუნდთან სამ წლიანი კონტრაქტი გააფორმა. მოურინიომ იაქტიურა ზაფხულის სატრანსფერო ბაზარზე და გუნდში [[ერიკ ბაიი]], [[ზლატან იბრაჰიმოვიჩი]], [[ჰენრიხ მხითარიანი]] და [[პოლ პოგბა]] მიიყვანა. პოგბას დაბრუნება, რომელმაც კლუბი 2012 წელს დატოვა, „იუნაიტედს“ 89 მილიონი გირვანქა სტერლინგი (105 მილიონი ევრო) დაუჯდა და აღნიშნული ტრანსფერი მსოფლიო ფეხბურთის რეკორდი გახდა<ref>{{cite news|title=Paul Pogba: Manchester United re-sign France midfielder for world-record £89m|url=http://www.bbc.com/sport/football/37016170|work=bbc.com|accessdate=20 ივნისი 2017}}</ref>.
 
მოურინიოს პირველ ოფიციალურ მატჩში, „მანჩესტერ იუნაიტედი“ ინგლისის სუპერთასზე პრემიერლიგის მოქმედ ჩემპიონს – „ლესტერ სიტის“ შეხვდა და 2–1 დაამარცხა. გუნდმა პრემიერლიგაში არასტაბილურად იასპარეზა და სეზონის ბოლოს მე-6 ადგილზე გავიდა<ref>{{cite news|title=2016–17 Premier League table|url=http://wwwus.premierleaguesoccerway.com/tables?co=1&se=54&mw=national/england/premier-1&ha=league/20162017/regular-1season/r35992/|work=premierleaguesoccerway.com|accessdate=20 ივნისი 2017}}</ref>, მაგრამ მანკუნიანელებმა სათასო ტურნირებზე მიაღწიეს წარმატებებს. თებერვალში ინგლისის ლიგის თასის ფინალში „იუნაიტედმა“ 3–2 დაამარცხა „საუთჰემპტონი“<ref>{{cite news|title=Manchester United have won the League Cup for a fifth time|url=http://www.bbc.com/sport/football/39018813|work=bbc.com|accessdate=20 ივნისი 2017}}</ref>, ხოლო რამდენიმე თვეში გუნდი ისტორიაში პირველად [[უეფა-ს ევროპა ლიგა|უეფა-ს ევროპა ლიგის]] ფინალში გავიდა, სადაც ამსტერდამის [[აიაქსი ამსტერდამი (საფეხბურთო კლუბი)|„აიაქსს“]] დაუპირისპირდა და პოგბას და მხითარიანის გოლებით 2–0 დაამარცხა<ref>{{cite news|title=Manchester United beat Ajax to claim Europa League title|url=http://www.uefa.com/uefaeuropaleague/season=2017/matches/round=2000797/match=2019702/postmatch/report/index.html|work=uefa.com|accessdate=20 ივნისი 2017}}</ref>. ევროპა ლიგის მოგებით, „მანჩესტერ იუნაიტედი“ გახდა მე-5 კლუბი „იუვენტუსის“, „აიაქსის“, „ბაიერნის“ და „ჩელსის“ შემდეგ, რომელმაც მოიგო სამივე მთავარი ევროპული საფეხბურთო ტურნირი (უეფა-ს ჩემპიონთა თასი/ლიგა, უეფა-ს თასი/ევროპა ლიგა და უეფა-ს თასების მფლობელთა თასი)<ref>{{cite news|title=Manchester United achieve European clean sweep|url=http://www.uefa.com/uefaeuropaleague/news/newsid=2444572.html|work=uefa.com|accessdate=20 ივნისი 2017}}</ref>. აღნიშნულ სეზონში, უეინ რუნიმ გადაასწრო ბობი ჩარლტონს კლუბის ყველა დროის ბომბარდირებში, ხოლო სეზონის ბოლოს იგი 13 წლის შემდეგ „ევერტონში“ დაბრუნდა<ref>{{cite news|title=Wayne Rooney: Everton re-sign striker after 13 years at Manchester United|url=http://www.bbc.com/sport/football/40510938|work=bbc.com|accessdate=20 ივნისი 2017}}</ref>. მომდევნო სეზონში „იუნაიტედმა“ პრემიერლიგაში მეორე ადგილი დაიკავა<ref>{{cite news|title=2017–18 Premier League table|url=http://us.soccerway.com/national/england/premier-league/20172018/regular-season/r41547/|work=soccerway.com|accessdate=20 ივნისი 2017}}</ref>, თუმცა ვერც ერთი ტურნირი ვერ მოიგო. მოურინიო 2018 წლის 18 დეკემბერს მოხსნეს თანამდებობიდან, როდესაც გუნდი სატურნირო ცხრილში მეექვსე ადგილზე იმყოფებოდა და 11 ქულით ჩამორჩებოდა მეოთხე ადგილოსანს<ref>{{cite news|title=Jose Mourinho: Manchester United sack manager|url=http://www.bbc.com/sport/football/46603018|work=bbc.com|accessdate=23 დეკემბერი 2018}}</ref>. სეზონის ბოლომდე დროებით მწვრთნელად ულე გუნარ სულშერი დაინიშნა<ref>{{cite news|title=Ole Gunnar Solskjaer named Man Utd caretaker manager until end of season|url=http://www.bbc.com/sport/football/46616768|work=bbc.com|accessdate=23 დეკემბერი 2018}}</ref>.
 
== სიმბოლიკა ==
ხაზი 227:
 
[[ფაილი:View of Old Trafford from East Stand.jpg|left|thumb]]
[[მეორე მსოფლიო ომი]]ს დროს „ოლდ ტრაფორდი“ [[ლუფტვაფე|გერმანულმა ავიაციამ]] დაბომბა და შედეგად სტადიონი სერიოზულად დაზიანდა<ref>{{cite news|title=The Old Trafford story: 1931 - 1962|url=http://web.archive.org/web/20180506145534/http://www.manutd.com/en/History/The-Old-Trafford-Story/The-Old-Trafford-Story/2014/Oct/The-Old-Trafford-Story-1931-1962.aspx|work=manutd.com|accessdate=8 ივლისი 2017}}</ref>. გუნდი რამდენიმე წლით თანაქალაქელი [[მანჩესტერ სიტი (საფეხბურთო კლუბი)|„მანჩესტერ სიტის“]] მოედან [[მეინ როუდი|„მეინ როუდზე“]] გადავიდა. „მანჩესტერ იუნაიტედი“ აღდგენილ „ოლდ ტრაფორდზე“ 1949 წლის 24 აგვისტოს დაბრუნდა, როდესაც მათ [[ბოლტონ უონდერერსი (საფეხბურთო კლუბი)|„ბოლტონ უონდერერსი“]] 3–0 დაამარცხეს.
 
„ოლდ ტრაფორდმა“ ბევრჯერ განიცადა რეკონსტრუქცია და მოდერნიზაცია. სტადიონის ტევადობა თანდათან იზრდებოდა და ის დღეს 75,643 მაყურებელს იტევს. „ოლდ ტრაფორდი“ ერთ-ერთი უდიდესი სტადიონია ევროპაში, ხოლო ინგლისში ტევადობით მხოლოდ „[[უემბლი]]ს“ ჩამორჩება. სტადიონმა უმასპინძლა [[მსოფლიო საფეხბურთო ჩემპიონატი 1966|1966 წლის მსოფლიოს ჩემპიონატის]] მატჩებს. ასევე აქ გაიმართა 2003 წლის [[უეფა-ს ჩემპიონთა ლიგა|ჩემპიონთა ლიგის]] ფინალი [[მილანი (საფეხბურთო კლუბი)|„მილანსა“]] და [[იუვენტუსი (საფეხბურთო კლუბი)|„იუვენტუსს“]] შორის<ref>{{cite news|title=Milan lift European crown|url=http://www.uefa.com/uefachampionsleague/season=2002/matches/round=1640/match=1045288/postmatch/report/index.html|work=uefa.com|accessdate=8 ივლისი 2017}}</ref>. [[ინგლისის ეროვნული საფეხბურთო ნაკრები]] ახალი „უემბლის“ აშენებამდე, ძირითადად „ოლდ ტრაფორდზე“ მასპინძლობდა მეტოქეებს.
ხაზი 393:
|{{დროშანიშანი|პორტუგალია}} [[ჟოზე მოურინიო]]
|
|-
|2018–
|{{დროშანიშანი|ნორვეგია}} [[ულე გუნარ სულშერი]]
|დროებითი მწვრთნელი
|}