'''ვახტანგ III გურიელი''', (გ. [[1805]]) გურიის მთავარი [[1792]]-[[1797]], [[გიორგი V გურიელი]]ს ვაჟი. ვახტანგის შვილიშვილი იყო პოეტი [[მამია გურიელი]].
==ბიოგრაფია==
[[1788]] წელს საბატონიშვილო მამული მიიღო მდინარე [[სუფსა (მდინარე)|სუფსის]] მარჯვენა მხარეს 500 კომლი ყმა-გლეხითა და აზნაურით. შემდეგ მიითვისა [[ჯუმათი|საჯუმათლოს]] ყმა-მამულიც და ეურჩებოდა ძმას - [[სიმონ III გურიელი|სიმონ III გურიელს]]. 1792 წელს [[სიმონ III გურიელი]]ს გარდაცვალების შემდეგ, როცა მისი მემკვიდრე მამია სამი წლის იყო, გურიელად დასვა [[სოლომონ II]]-მ. [[1794]] წელს სოლომონ II-ის წინააღმდეგ მებრძოლ [[დავით II, გიორგი VII-ის ძე|დავით გიორგის ძეს]] მიემხრო. სოლომონ II-ის გამარჯვების შემდეგ [[ოსმალები|ოსმალებს]] დაუახლოვდა. [[1797]] წელს ძმამ, [[ქაიხოსრო ბატონიშვილი|ქაიხოსრომ]], გადააყენა და კვლავ საბატონიშვილოზე დასვა. ვახტანგ III გურიელი განაგრძობდა ბრძოლას ხელისუფლებისათვის. მან თავის ცოლისძმას, დიმიტრი ორბელიანს სთხოვა ქართლ-კახეთის სამეფოს დედოფალ დარეჯანთან ეშუამდგომლა, რათა ამ უკანასკნელს სოლომონ II-ისთვის ვახტანგის ტახტზე დაბრუნება ეთხოვა, მაგრამ თხოვნამ შედეგი არ გამოიღო. ტახტისვახტანგი დაბრუნებისიყო მცდელობებისმისი გამომცირეწლოვანი ქაიხოსრომძმის, ვახტანგილევან შეიპყროგურიელის მეურვე, მაგრამ როდესაც ლევან გურიელი 18 წლის გახდა, ვახტანგმა მამულები არ დაუბრუნა, მეტიც, შეაგულიანა ლევანის აზნაური ბერეჟიანი, რომელმაც აჭარიდან რაზმი გადმოიყვანა და ძმასთანლევანის მამულები ააოხრა, ლევანთანხოლო ერთადთავად გურიიდანკი ოსმალეთში[[საჯავახო გააძევა(მხარე)|საჯავახოში]] შეკრიბა ლაშქარი და ლევანს დარჩენილი მამულები წაართვა. ვახტანგლევანმა IIIდა ქაიხოსრომ მოილაპარაკეს და შეიპყრეს ვახტანგი, მაგრამ სოლომონ II-ის ჩარევით ქაიხოსრომ ვახტანგი გაათავისუფლა. გურიელმავახტანგმა [[ახალციხის საფაშო|ახალციხის]][[ფაშა]]ს,სელიმსსელიმ ხიმშიაშვილს, შეაფარა თავი. ქაიხოსროს თხოვნით [[1804]] წელს [[სელიმ-ფაშა|სელიმმა]] იგი შეიპყრო, მაგრამ სოლომონ II-ისა და [[პავლე ციციანოვი]]ს თხოვნით გაათავისუფლა. ვახტანგმა 1804 წლის 3 იანვარს წერილი მისწერა ციციანოვს და სთხოვდა რუსეთის ქვეშევრდომობაში გურიის მიღებას, თანაც ეუბნებოდა, რომ მხარს უჭერდნენ გურიის საზღვაო ზოლის მეპატრონე [[1805ნაკაშიძეები]]. ვახტანგი ჯერ თბილისში ციციანოვს ეახლა, შემდეგ კი სოლომონ II-ს და 1805 წელს საბატონიშვილო მამულიმამულიც დაიბრუნა, მაგრამ მალე გარდაიცვალა.
