ჭანეთის ქედი: განსხვავება გადახედვებს შორის

'''ჭანეთის ქედი''', '''ლაზეთის ქედი''', '''აღმოსავლეთ პონტოს მთები''', '''ქაჩქარის მთები''' ({{lang-tr|Kaçkar Dağları}}) — ქედი [[თურქეთი]]ს ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაწილსა და ნაწილობრივ [[საქართველო]]ში. მოქცეულია [[ლაზისტანი|ლაზისტანის]] ბუნებრივ მხარეში. წარმოადგენს [[პონტოს მთები|პონტოს მთების]] უკიდურეს აღმოსავლურ დაბოლოებასა და მის უმაღლეს ნაწილს. ვრცელდება [[შავი ზღვა|შავი ზღვის]] სამხრეთ-აღმოსავლეთ სანაპიროს გასწრივ და მიმართულია ჩრდილო-აღმოსავლეთიდან სამხრეთ-დასავლეთისაკენ. [[საქართველო]]ში, კერძოდ [[ხელვაჩაურის მუნიციპალიტეტი]]ს ფარგლებში შემოდის ჭანეთის ქედის მხოლოდ უკიდურესი ჩრდილო-აღმოსავლეთი ბოლო, რომელზეც აღმართულია მთა [[ბოლოკო]] (1531 მ).<ref name="ქსე" />

ჭანეთის ქედის უმაღლესი წერტილია მთა [[ქაჩქარი]] (3937 მ). დამახასიათებელია ალპური ხასიათისტიპის [[რელიეფი]], მყინვარული მთებითა და ციცაბო კლდოვანი [[მწვერვალი|მწვერვალებით]]. არის მრავალრიცხოვანი მთის [[ტბა|ტბები]]. ქედზე არის პლეისტოცენური გამყინვარების კვლები და პატარა თანადროული მყინვარები. კალთები ღრმად არის დანაწევრებული მდინარეთა განივი ხეობებით. ჰავა ნოტიო სუბტროპიკულია. ტერიტორია უხვნალექიანია. ნალექების წლიური რაოდენობა 3000 მმ.<ref>[http://vulkan-gora.ru/gory-zapadnoj-i-tsentralnoj-azii/262-maloaziatskoe-nagore.html Лазистанский хребет // Малоазиатское нагорье]</ref>

ქედის ჩრდილო-დასავლეთი კალთა შემოსილია კოლხური ტიპის უხვი ფოთლოვანი და წიწვიანი ტყითა და ალპური მცენარეულობით. ქვედა კალთებზე წითელმიწა ნიადაგია. სამხრეთ-აღმოსალვეთი კალთა უფრო მშრალია და მწირი.<ref name="ქსე">{{ქსე|11|382|მარუაშვილი ლ.|არა}}</ref> [[1994|1994 წელს]] ჭანეთის ქედის ტერიტორია ეროვნულ პარკად გამოცხადდა. განვითარებულია [[ტურიზმი]], რომელთა შორის პოპულარულია საფეხმავლო ტურიზმი, კემპინგი, ალპინიზმი და ჰელისკი.<ref>Hadik, Jancsi (1 November 2005). "First Tracks". Skiing. Winter Park, Florida: Bonnier Corporation. <br>58 (3): 28. ISSN 0037-6264. Retrieved 11 October 2009.</ref>