'''რადამა I''' ''დიდი'' (დ. [[1793]] –— გ. [[27 ივლისი]], [[1828]]) — მადაგასკარის[[მადაგასკარი]]ს პირველი მმართველი, რომელიც აღიარებული იყო მადაგასკარის მეფედ ([[1810]]-–[[1828]]) ევროპული სახელმწიფოს მიერ. ტახტზე ავიდა 17 წლის ასაკში მამისა და წინამორბედის, მეფე [[ანდრიანამპუანიმერინა]]ს გარდაცვალების შემდეგ. რადამას მმართველობისას, მისივე მოწვევით ევროპელებმა პირველად მოინახულეს [[იმერინის სამეფო]]ს ცენტრალური მაღალმთიანი რეგიონი და დედაქალაქი [[ანტანანარივუ]]. მეფემ წაახალისა ლონდონის მისიონერული საზოგადოების წარმომადგენლები, რათა დაეარსებინათ სკოლები წარჩინებულთათვის, რომლებიც იყვნენ პოტენციური სამხედრო და სამოქალაქო მოსამსახურეები. მათ ასევე შემოიტანეს [[ქრისტიანობა]] და ასწავლიდნენ წერა-კითხვას ნათარგმნი ბიბლიის გამოყენებით. რადამა I-ის მმართველობისას გატარდა მრავალი პოლიტიკური და სოციალური რეფორმა, ბოლო მოეღო მონებით საერთაშორისო ვაჭრობას, რაც ტრადიციულად, იმერინის სამეფოს სიმდიდრის ძირითადი წყარო იყო. წარმატებული სამხედრო კამპანიების შედეგად შეძლო საკუთარი მმართველობის ქვეშ მოექცია კუნძულის ორი მესამედი. ალკოჰოლმა მისი ჯანმრთელობა საგრძნობლად დაასუსტა. გარდაიცვალა ნაადრევად, 35 წლის ასაკში [[1828]] წელს. ტახტზე შეცვალა მისმა მაღალი რანგის ცოლმა [[რანავალუნა I]]-მა.
