[[ივანე ზურაბიშვილი]] თავის დაწერილ ნაწარმოებშინაწარმოებ "[[გაბრიელ ეპისკოპოსში]]" მას შემდეგნაირად ახასიათებს : "...ძნელი წარმოსადგენია უფრო მთლიანი და, ამასთან, ისეთი თავისებური ბუნების ადამიანი, როგორც გაბრიელ ეპისკოპოსი იყო. მადლიანი და მადლით სავსე იყოო, - რაღაც გემომოკლებული დახასიათება იქნებოდა. სათნოება და მადლი მას უსათუოდ არ აკლდა, ოღონდ მისი სახის ღრმა და რთული გამომეტყველება, რომელშიაც სიყვარული და სიკეთე სიმკაცრის რაღაც მსგავსს ეუღლებოდა და ყველა ამას მწუხარე, სევდიანი იერი ახლდა, რჩეულთა შორისაც განარჩევდა. მისი ნაღვლიანი თვალები სადღაც შორს იცქირებოდნენ, მის მსმენელთა თავებს ზემოთ, თითქო ცდილობდნენ, სადღაც შორს მიუწვდომელი და საიდუმლოებით მოცული მომავალი განეჭვრიტათ...".