ნიკოლოზ ბელაქნელი: განსხვავება გადახედვებს შორის

1930 წელს დაამთავრა [[თბილისის სახელმწიფო კონსერვატორია]] (პედაგოგ ე. ვრონსკის კლასი). ბელაქნელის დებიუტი შედგა 1930 წელს [[თბილისის ოპერისა და ბალეტის თეატრი|თბილისის საოპერო თეატრის]] სცენაზე (ნიკო - [[ბალანჩივაძე, მელიტონ|მ. ბალანჩივაძის]] "დარეჯან ცბიერი"). მოღვაწეობდა ბაქოში (1934-19361934–1936), ხაბაროვსკის (1936-19381936–1938), სოროშილოვგრადისა და დნეპროპეტროვსკის საოპერო თეატრებში (1938-19391938–1939). 1939-19591939–1959 წლებში გამოდიოდა თბილისის საოპერო თეატრის სცენაზე. ბელაქნელი ასრულებდა დრამატული ტენორის მთავარ პარტიებს -— აბესალომი, რატი (ზ. ფალიაშვილის "აბესალომ„აბესალომ და და ეთერი"ეთერი“, "ლატავრა"„ლატავრა“). ლექსო (კილაძის "ლადო„ლადო კეცხოველი"კეცხოველი“), გელა (ტუსკიას "სამშობლო"„სამშობლო“), გურამი (გოკიელის "პატარა„პატარა კახი"კახი“), ტარიელი (მშველიძის "ამბავი„ამბავი ტარიელისა"ტარიელისა“)., ბაში-აჩუკი (კერესელიძის "ბაში„ბაში-აჩუკი"აჩუკი“), ონისე (აზმაიფარაშვილის "ხევისბერი„ხევისბერი გოჩა"გოჩა“), ოტელო, მანრიკო, რადამესი (ვერდის "ოტელო"„ოტელო“, "ტრუბადური"„ტრუბადური“, "აიდა"„აიდა“), რაული (მაიერბეერის "ჰუგენოტები"„ჰუგენოტები“), გერმანი (ჩაიკოვსკის "პიკის„პიკის ქალი"ქალი“), ხოზე (ბიზეს "კარმენი"„კარმენი“), კავარადოსი (პუჩინის "ტოსკა"„ტოსკა“), გრიგორი მელეხოვი (ძერჟინსკის "წყნარი„წყნარი დონი"დონი“).

*''{{ქე|1|393|გედევანიშვილი მ.,'' ენციკლოპედია "საქართველო", ტ. 1, გვ. 393, თბ., 1997}}