აბდ-ორ-რაჰმან ჯამი: განსხვავება გადახედვებს შორის

 

განდეგილი, ღარიბულ ქოხში თავშეფარებული მგოსანი ლიტერატურული ინტერესების ცენტრში იმყოფებიდა. წერდა ლირიკულ ლექსებს (ღაზალებს), ფილოსოფიურ კასიდებს, გონებამახვილურ რობაიებსა და ყითას. უახლოესი მეგობრისა და მოწაფის, დიდვეზირ [[ალიშერ ნავოი|ალიშერ ნავოის]] რჩევით მან შეადგინა სამი დივანი: „სიყრმის დასაბამი“, „მძივის შუაგული“, „სიცოცხლის აღსასრული“, რომლებშიც შესულია 2320 ლექსი (16629 ბეითი). მათი უმრავლესობა გამოირჩევა მაღალი პოეტური ოსტატობით, ნატიფი ლირისმით, აზრის სიღრმითა და ორიგინალობით. სუფიურ-მისტიური განწყობის მიღმა ხშირად იჩენს თავს თანადროული ფილოსოფიურ-ზნეობრივი პრობლემები. ჯამი ეკუთვნოდა [[ნაყშბანდიეს სუფიურ ორდენი|ნაყშბანდიეს სუფიურ ორდენს]], რომლის ძირითადი ლოზუნგი იყო „განმარტოება საზოგადოებაში, მოგზაურობა სამშობლოში, გარეგნულად ხალხთან, შინაგანად ღმერთთან“. ჯამის დიდ ჰუმანიზმს, მტკიცე კავშირს ხალხთან, ხშირად მის ურარიბეს ფენებტან, ადასტურებს როგორც მისი ბიოგრაფია, ისე პოეტური შემოქმედება.

[[კატეგორია:სპარსელი პოეტები]]

[[კატეგორია:სპარსელი ფილოსოფოსები]]

[[კატეგორია:დაბადებული 1414]]

[[კატეგორია:გარდაცვლილი 1492]]