[[1945|1945 წელს]] [[სსრკ|საბჭოთა]] და პარტიზანულმა ჯარებმა სრულად გაათავისუფლეს ხორვატიის ტერიტორია, უსტაშები გადარჩენის მიზნით ბარდებოდნენ [[გაერთიანებული სამფოსამეფო|ინგლისელებს]] [[ავსტრია]]ში, მაგრამ ისინი ინგლისელებმა გადასცეს [[სსრკ|კომუნისტებს]] რის შემდეგაც უსტაშების უმრავლესობა დახვრიტეს. განსაკუთრებით დიდი რაოდენობით ისინი დახვრიტეს ქალაქ [[ბლიაბურგი|ბლიაბურგში]]. ამ მოვლენამ [[ბლიაბურგი]]ს ხოცვა-ჟლეტის სახელწოდება მიიღო. თვითონ პაველიჩი ემიგრაციაში წავიდა [[არგენტინა]]ში, სადაც [[ხუან პერონი]]ს მრჩევლად მუშაობდა [[1950|1950-ანი წლების]] ბოლომდე. გადარჩენილი უსტაშების უმრავლესობა [[ესპანეთი|ესპანეთში]], [[არგენტინა]]ში, [[კანადა]]ში და [[აშშ]] ემიგრირდა. ემიგრაციაში მყოფმა უსტაშებმა შექმნეს მთავრობა დევნილობაში, რომელიც არცერთ სახელმწიფოს არ უღიარებია და რომელიც შიდა წინააღმდეგობების გამო მალე დაიშალა. უსტაშების მემკვიდრე ორგანიზაციებმა რამდენიმე [[ტერორისტული აქტი]] მოაწყვეს, მათ შორის ყველაზე ცნობილია [[შვედეთში იუგოსლავიის ელჩის მკვლელობა]]([[1971]]) და აფეთქება იუგოსლავიური ავიაკომპანიის ბორტზე ([[1972]]). [[1991|1991 წელს]] ხორვატიის დამოუკიდებლობის აღდგენის შემდეგ უსტაშების მემკვიდრე ულტრანაციონალისტურმა ორგანიზაციებმა არსებობა შეწყვიტეს.
