ქართლი: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ხაზი 34:
ქართლი თავისი ბუნებრივ საზღვრებში მოქცეული წარმოადგენდა ტერიტორიას ხუნანიდან სპერის ზღვამდე და იორ-მტკვრის შესართავიდან ლიხის ქედამდე. აღნიშნული ტერიტორია მალევე ოთხ ნაწილად დაიყო: ზემო ქართლი, შიდა ქართლი (ზენას-სოფლისა), კახეთ-კუხეთი და ქვემო ქართლი. როგორც პოლიტიკურ ერთეულში, სხვა ეთნოგრაფიული მხარეები შედიოდა: [[ხევი]], [[დვალეთი]], [[ცხრაძმისხევი]]. ეთნიკურ-გეოგრაფიულად ელინისტური ხანიდან მოყოლებული ქართლი ორ ნაწილად იყოფოდა: ზენა სოფელი და ქვენა სოფელი. სავარაუდოდ ამ ერთეულთა შორის მიჯნა მტკვარზე გადიოდა. მოგვიანებით, ისტორიული ქართლი გეოგრაფიული მდებარეობისა და უმთავრესი მდინარის მტკვრის დინების მიხედვით სამ ნაწილად იყო გაყოფილი:
# '''[[ზემო ქართლი]]''' — ისტორიული მხარე, მოიცავდა შემდეგ რეგიონებს: [[მტკვარი|მტკვრის]] ზედა დინებას, [[ტაშისკარი]]დან დაწყებული მის სათავეებამდე ([[კოლა]], [[არტაანი]], [[ერუშეთი]], [[თმოგვი (მხარე)|თმოგვი]], [[სამცხე]], [[ჯავახეთი]] და [[თორი]]), ასევე [[ჭოროხი]]ს აუზს სრულად ([[ტაო-კლარჯეთი]]) და შავი ზღვისპირეთს [[ჭანეთი|ჭანეთსა]] და [[გურია]]ს. გეოგრაფიულად სრულად აერთიანებდა, ეთნარქების — [[ოძრხოსი]]სა და [[ჯავახოსი]]ს მიწებს. ტერმინი შეესაბამება გვიანდელი ხანის „მესხეთს“. ზემო ქართლი რომ შავი ზღვისპირამდე ვრცელდებოდა ეს ჩანს, როგორც ქართლის („ხუნანიდან სპერის ზღვამდე“), ისე ოძრხოსის წილის („ტასისკარითგან ვიდრე სპერის ზღუამდე“) და თავად კლარჯეთის (
# '''[[შიდა ქართლი]]''' — ისტორიული მხარე მტკვრის შუა დინებაზე, თავდაპირველად ცენტრით უფლისციხე დღესდღეობით ცენტრით ქალაქ გორით. თავდაპირველად აერთიანებდა მტკვრის შუაწელის ტერიტორიებს ტაშისკარიდან თბილისის ჩათვლით. გეოგრაფიულად სრულად მოიცავდა, ეთნარქი — [[უფლოსი]]ს მიწას. მხარის ჩრდილოეთ ნაწილში საბჭოთა ხელისუფლების წლებში შეიქმნა [[სამხრეთ ოსეთის ავტონომიური ოლქი]].
|