ღრმა ზღვის ღარი: განსხვავება გადახედვებს შორის

ღრმა ზღვის ღარი გეგმაში წარმოადგენს სუსტად დახრილ ან იშვიათად სწორხაზოვან ვიწრო ასიმეტრიულ როფს, რომელიც აქტიურად ვითარდება რღვევების გასწვრივ თალასოკრატონების პერიფერიულ ნაწილებში, რომლებიც შეადგენს [[კუნძულთა რკალები]]ს სისტემის ნაწილს. უკანასკნელ შემთხვევაში ღრმა ზღვის ღარები გამოიხატება ან ძალიან მკვეთრად ([[ალეუტის ღარი]], [[კურილ-კამჩატკის ღარი]], [[ფილიპინების ღარი]] და სხვა) ან სუსტად ([[კიუსიუს ღარი]], [[ახალი გვინეის ღარი]] და სხვა).

 

 

ფხვიერი დანალექი საფრის სიმძლავრე ფერდობებზე უმნიშვნელოა, ხოლო ფსკერზე აღწევს 2-3 კმ-ს. ღრმა ზღვის ღარის განივი პროფილი V-სებრი ფორმისაა, ფედობები ციცაბოა, საშუალო 5°, რღვევებთან თანხვედრის ადგილებში სააფეხურებისებრი, ციცაბო. უღრმეს ადგილებში გადის ბრტყელი აკუმულაციური ფსკერის ვიწრო (5-20 კმ) ხაზი. ღრმა ზღვის ღარის ჩაზნექილობის კომპენსაციის ხარისხი სხვადასხვაა და დამოკიდებულია ადგილობრივ ფიზიკურ-გეოგრაფიულ პირობებზე. ჩვეულებრივ ესაა მკვეთრად არაკომპენსირებული როფები, რომლებსაც მკვლევართა უმრავლესობა თანამედროვე გეოსინკლინებს მიაკუთვნებს.