დავით ციციშვილი: განსხვავება გადახედვებს შორის

'''დავით (დიმიტრი) ნიკოლოზის ძე ციციშვილი''' (დ. [[26 ოქტომბერი]], [[1901]], [[ტაშკენტი]] — გ. [[5 ნოემბერი]], [[1986]], [[თბილისი]]) — [[საქართველო|ქართველი]] გრაფიკოსი, ქართული ხალხური დეკორატიული ხელოვნების მკვლევარი, ხელოვნებათმცოდნე, საქართველოს სახალხო მხატვარი.

დაიბადა სამხედრო პირის ოჯახში. სწავლობდა განჯის, კრონშტადტის, პეტერბურგის, ხოლო [[1918]] წელს კი დაამთავრა თბილისის მეოთხე გიმნაზია. შემდეგ ჩაირიცხა საქართველოს პოლიტექნიკური ინსტიტუტის საინჟინრო-მექანიკურ ფაკულტეტზე, რომელსაც მეოთხე კურსიდან თავი დაანება და დაიწყო მხატვრად მუშაობა მიწათმოწყობის სახალხო კომისარიატში, სადაც იღებდა ასლებს კუსტარული მრეწველობის განყოფილებაში. [[1939]] წელს დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო სამხატვრო აკადემია. ის იყო ი. შარლემანის მოწაფე. [[1935]]-[[1973]] წლებში მოღვაწეობდა [[თბილისის სამხატვრო აკადემია]]ში, [[1959]] წელს დაარსა დეკორატიულ-გამოყენებითი ხელოვნების ფაკულტეტი. [[1973]] წლიდან მუშაობდა თსუში, ცოციშვილმა აღადგინა ტიხრული მინანქრის, ლურჯი სუფრისა და ძველი ქართული ფერადი დაჩითვის ტექნოლოგია. მას ეკუთვნის ა. ბარბიუსის, ა. გრიბოედოვის, ა. ბელიაშვილის, ი. ჭავჭავაძის, ს. აინის და სხვთა ნაწარმოებების ილუსტრაციები. ავტორია წიგნისა ხალხური რეწვის ტექნოლოგია.

* ენციკლოპედია თბილისი„თბილისი“, თბგვ. 949, 2002თბ., გვ2002. 949