სურები: განსხვავება გადახედვებს შორის

სურების სახევისთავოს მთავარი ციხე იყო სურთა ციხე, რომელსაც შემდეგ [[ბუკისციხე]] ეწოდა.<ref>''სიხარულიძე იური'', „გურია და გურიამდელი რიონ-ჭოროხის შუამდინარეთი“ // გაზეთი „ალიონი“ N37 გვ.3 — 2013 წ</ref> სურების ხეობა განთქმული იყო [[თაფლი]]თ, რისგანაც აქ გემრიელ და ძვირადღირებულ [[არაყი|არაყს]] ხდიდნენ. სურების მოსახლეობა 1870-იან წლებში შეადგენდა 300 კომლს.<ref>''დიმიტრი ბაქრაძე'', „არქეოლოგიური მოგზაურობა გურიასა და აჭარაში“, გვ.190 — ბათუმი, „საბჭოთა აჭარა“, 1987</ref> სურების პირველი მამასახლისი იყო მოსე მამუკას ძე რამიშვილი, რომლის თაოსნობითაც სოფელში საცალფეხო და საშიში ბილიკის ნაცვლად გაყვანილ იქნა საცხენოსნო შარაგზა. 1887 წელს სოფელში ორკლასიანი სასწავლებელი გახსნა [[ისიდორე რამიშვილი|ისიდორე რამიშვილმა]]. სურები 1931 წელს დაუკავშირდა საავტომობილო გზით დაბა [[ჩოხატაური|ჩოხატაურს]].