მარკუს ავრელიუსი: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 6:
მარკუს ავრელიუსს ეკუთვნის ფილოსოფიური დღიური „ფიქრები“, რომელიც მისი სიკვდილის შემდეგ, საიმპერატორო კარავში იპოვეს.
== მემკვიდრეობა და რეპუტაცია ==
[[ფაილი:Castings of Ancient Roman busts in the Pushkin Museum (Antonin Pius, Marcus Aurelius and Clodius) by shakko.jpg|thumb|left|[[ანტონინუს პიუსი]]ს (მარცხნივ), მარკუს ავრელიუსის (ცენტრში) და [[კლოდიუს ალბინუსი]]ს (მარჯვნივ) ბიუსტები, [[პუშკინის მუზეუმი (მოსკოვი)|პუშკინის მუზეუმი]], [[მოსკოვი]]]]
მარკუს ავრელიუსის სახელს ჯერ კიდევ მის სიცოცხლეშივე დაუკავშირეს „მეფე-ფილოსოსფოსის“ ცნება. იმპერატორის ეს ტიტული სიკვდილის შემდეგაც შემორჩა. [[კასიუს დიონ კოქცეიანუსი]]სა დაი იმპერატორს მოიხსენიებს, როგორც ფილოსოფოსს.<ref>''HA Marcus'' 1.1, 27.7; Dio 71.1.1; James Francis, ''Subversive Virtue: Asceticism and Authority in the Second-Century Pagan World'' (University Park: Pennsylvania State University Press, 1995), 21 n. 1.</ref> ქრისტიანები, მათ შორის - წმინდა იუსტინე, ათენაგორასი და მელიტო იმპერატორს მსგავსად მოიხსენიებენ.<ref>Francis, 21 n.1, citing Justin, ''1 Apologia'' 1; Athenagoras, ''Leg''. 1; Eusebius, ''Historia Ecclesiastica'' 4.26.9–11.</ref> ეს უკანასკნელი უფრო შორს წავიდა - იმპერატორს ანტონინუს პიუსსა და ადრიანეზე მეტად „ფილანტროპად და ფილოსოფოსად“ მიიჩნევს და უფრო დიდი კონტრასტულობის საჩვენებლად ნერონსა და დომიციანეს ადარებს.<ref>Eusebius, ''Historia Ecclesiastica'' 4.26.9–11, qtd. and tr. Francis, 21 n. 1.</ref> „იმპერატორთა შორის,-წერდა ჰეროდიანე,-მანდ მოგვცა ნათელი საბუთი საკუთარი სწავლებისა, არამ უბრალო სიტყვებით ან ფილოსოფიური დოქტრინების ცოდნით, არამედ თავისი უმანკო ბუნებითა და ცხოვრების ზომიერი წესით“.<ref>Herodian, ''Ab Excessu Divi Marci'' 1.2.4, tr. Echols.</ref>
ბრიტანელი მწერალი, ლეინ კინგი მარკუს ავრელიუსის მემკვიდრეობას მოიხსენიებს როგორც ტრაგიკულს, რადგანაც იმპერატორის „სტოიცისტური ფილოსოფია - რომელიც თავშეკავებულობას, მოვალეობის პირნათლად შესრულებასა და სხვებისადმი პატივისცემას ქადაგებს — ავრელიუსის გარდაცვალების შემდეგ საიმპერატორო ხაზმა საერთოდ უარჰყო.<ref>This is the conclusion of [[Iain King|King's]] biography of Aurelius, [http://www.military-history.org/articles/thinkers-at-war-marcus-aurelius.htm Thinker at War], published August 2014, accessed November 2014.</ref>
[[1964]] წლის ფილმში [[რომის იმპერიის დაცემა (ფილმი)|რომის იმპერიის დაცემა]] მარკუს ავრელიუსს [[ალეკ გინესი]] განასახიერებს. [[2000]] წლის ფილმში კი, [[გლადიატორი (2000 წლის ფილმი)|გლადიატორი]] — [[რიჩარდ ჰარისი]]. [[1964]] წლის ფილმში მარკუს ავრელიუსს [[კომოდუსი]]ს დამქაშები წამლავენ, რათა იმპერატორმა თავის მემკვიდრედ გაიუს ლივიუსი არ გამოაცხადოს. [[2000]] წლის ფილმში კი, მარკუსს ავრელიუსს თავისი ვაჟი, [[კომოდუსი]] კლავს.
== ლიტერატურა ==
Line 17 ⟶ 25:
*Champlin, Edward. ''Fronto and Antonine Rome''. Cambridge, MA: Harvard University Press, 1980. ISBN 0-674-32668-7
*Millar, Fergus. ''The Roman Near East: 31 BC – AD 337''. Cambridge, MA: Harvard University Press, 1993. ISBN 0-674-77886-3
*McLynn, Frank. ''Marcus Aurelius: Warrior, Philosopher, Emperor''. London: Bodley Head, 2009. ISBN 978-0-224-07292-2 [https://www.h-net.org/reviews/showrev.php?id=29912
*Stephens, William O. [http://www.continuumbooks.com/books/detail.aspx?BookId=157869&SntUrl=148529 ''Marcus Aurelius: A Guide for the Perplexed'']. London: Continuum, 2012. ISBN 978-1-4411-2561-3
*Stertz, Stephen A. "Marcus Aurelius as Ideal Emperor in Late-Antique Greek Thought." ''The Classical World'' 70:7 (1977): 433–39.
| |||